Það er gamli tíminn, úrelt hugmynd, að forseti eigi að sitja greiddur og strokinn og skrifa undir allt sem að honum er rétt. Arnar Þór Jónsson segir spillinguna hér á landi blasa við, innviðir landsins á borð við heilbrigðiskerfi, menntakerfi og samgöngukerfi hangi á bláþræði. Hann segir við hafa hugmynd um okkur sem krúttsamfélag, sem sé tímaskekkja, kannski hafi það verið svo að hluta til árið 1980 en alls ekki í dag. Arnar Þór er gestur Ólafs Arnarsonar í sjónvarpsþætti á Eyjunni í aðdraganda forsetakosninga. Þáttinn má nálgast hér á Eyjunni, á hringbraut.is og á Hringbrautarrás Sjónvarps Símans. Einnig má hlusta á þáttinn sem hlaðvarp.
Hvernig meturðu það, forseti sem er í sífelldum átökum við pólitíkina, sífelldum átökum við þingmeirihlutann, getur hann sinnt hlutverki sínu sem sameiningartákn þjóðarinnar?
„Já, við eigum alls konar sameiningartákn á Íslandi. Við eigum íslenska fánann, við eigum landið okkar, við eigum fjöll og dali, við eigum þennan glæsilega, fallega himinn okkar og við eigum þjóðsönginn og margt annað,“ segir Arnar Þór.
„Einn maður á erfitt með að vera sameiningartákn. Hann er bara af holdi og blóði, ég er ef holdi og blóði. Við erum svona með einhverja hugmynd, Íslendingar, að við séum svona krúttsamfélag, það sé allt svo krúttlegt, við séum svo saklaus og óspillt og svona. Mér finnst leiðinlegt að segja þetta, Ólafur, en ég held að það blasi við að sú heimsmynd, sem var hugsanlega að einhverju leyti sönn árið 1980, hún er það ekki í dag,“ segir Arnar Þór.
Arnar Þór segir pólitíska spillingu blasa við öllum sem vilji sjá hana. „Vinargreiðarnir og vinavæðingin og klíkuskapurinn úti um allt samfélag. Við sjáum að innviðirnir hanga bara á bláþræði. Kerfin okkar eru að bregðast; heilbrigðiskerfið, menntakerfið, samgöngukerfið – það er allt á bláþræði. Við getum ekki bætt þetta með því að ætla að vera krútt og við þurfum í raun og veru alvöru rökræðu. Ég er ekki að segja að það eitt að geta verið í rökræðu við hinn pólitíska meirihluta hverju sinni þurfi að þýða eitthvað uppnám eða vinslit eða eitthvað svona, margir af mínum bestu vinum eru menn sem ég er ekkert endilega sammála í pólitík.
Það að forseti eigi alltaf að sitja greiddur og strokinn inni á Bessastöðum og Staðastað og skrifa undir allt sem að honum er rétt, þetta er gamli tíminn. Þetta er bara úrelt hugmynd um forsetaembættið, þetta er búið, við getum ekki leyft okkur þetta lengur.“