Orðið á götunni er að þeir sem helst hafi áhuga á að Katrín Jakobsdóttir bjóði sig fram í komandi forsetakosningum séu einkum þeir sem vilja sjá flokk hennar, Vinstri græna, deyja drottni sínum og hverfa af sviði íslenskra stjórnmálaflokka. Víst er að fari Katrín í framboð er enginn til að taka við forystu í flokknum. Litið var svo á að sjálfgefið væri að Svandís Svavarsdóttir tæki við af Katrínu en nú vill svo illa til að Svandís er að berjast við sjúkdóm og verður frá stjórnmálastarfi alla vega á næstunni.
Vandi Katrínar er sá að flokkurinn er í mikilli kreppu. Fylgið hefur hrunið af honum jafnt og þétt og samkvæmt nýjustu könnun Gallups fengi hann aðeins 5,5 prósenta stuðning og gæti því hæglega fallið út af þingi. Formaður flokks sem þannig er komið fyrir getur varla stigið frá borði. Það þætti alla vega ómerkilegt og ekki bera vott um annað en eiginhagsmunapot. Teldi Katrín sig þess umkomna að skilja flokk sinn eftir í sárum væri hún ekki trúverður leiðtogi þjóðarinnar í forsetakosningum. Í kosningabaráttu hlytu andstæðingar að nýta sér það til fulls.
Orðið á götunni er að persónulegur metnaður Katrínar sé ótakmarkaður og hún hafi lengi haft augastað á Bessastöðum. Katrín nýtur sín vel í meðbyr en er ekki talin sterk þegar gefur á bátinn líkt og nú er raunin. Þó að hún reyni að brosa í sjónvarpsviðtölum má glöggt greina að henni líður ekki vel og hún er ekki talin hafa mikla burði til að brjótast áfram út úr vondri stöðu. Henni var lýst þannig að hún sé dæmigert ljón í friði en hjörtur í orrustu.
Orðið á götunni er að andstæðingar Vinstri grænna séu sannfærðir um að brottför Katrínar úr formannsstóli flokksins myndi snarlega ganga frá flokknum. Flokkurinn hefur ekki á að skipa hæfu fólki til að taka við af henni eins og staðan er núna. Guðmundur Ingi Guðbrandsson, varaformaður Vinstri grænna, hefur enga burði til að taka við af Katrínu. Því er líklegt að reyndasti þingmaðurinn, Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir, yrði kölluð til og tæki við keflinu.