Óskilvirkni í tengslum atvinnulífsins við háskólasamfélagið á sviði tæknigreina hefur leitt til þess að fólk sem lokið hefur námi í tölvunarfræði og hugbúnaðarverkfræði fær ekki störf í sínu fagi og starfar sem öryggisverðir hjá Securitas á tíma þegar mikill skortur er á menntuðu fólki í þessum greinum, segir Snæbjörn Ingi Ingólfsson, framkvæmdastjóri hugbúnaðarfyrirtækisins Itera, sem hefur milligöngu um að finna þjálfaða hugbúnaðarsérfræðinga í Úkraínu og víðar til starfa fyrir íslensk fyrirtæki. Snæbjörn Ingi er gestur Ólafs Arnarsonar í hlaðvarpi Markaðarins á Eyjunni.
„Það er ekkert auðvelt að fá fólk inn í þessi fyrirtæki, Jú, jú, auðvitað eru sum fyrirtæki mera spennandi en önnur og ég hef talað við nokkur fyrirtæki sem eiga ekkert í vandræðum með að fá fólk, sem fá fólk og borga því bara nánast það sem vinnuveitandinn vill greiða þar sem fyrirtækið er spennandi, áhugavert að vinna þar. Bara fyrirtæki eins og Controlant, það vildu allir vinna hjá Controlant fyrir nokkrum mánuðum. Þeir voru ekki í vandræðum með að fá fólk,“ segir Snæbjörn Ingi.
„Svo talar maður við önnur fyrirtæki sem eru búin að auglýsa og auglýsa en eru bara ekki að fá fólk til starfa. Eða, þau fá kannski 50-60 umsóknir en nánast allar ónothæfar, þau eru ekki að fá umsóknir fá fólki með þá þekkingu sem þau leita að,“ segir hann og bætir því við að það sem hafi komið honum einna mest á óvart varðandi þetta sé eitt:
„Ég hef heyrt í mönnum sem hafa verið að fá umsóknir frá fólki sem hefur lokið tölvunarfræðinámi eða námi í hugbúnaðarverkfræði en hefur ekki fengið starf vegna þess að það vantar reynslu og er kannski bara að vinna sem öryggisverðir hjá Securitas. En af því að það hefur ekki fengið tækifæri til að vinna í greininni erum við að tapa peningum og mannauði í okkar umhverfi hérna.
Þá er spurningin, ættum við að opna meira á svona starfsnám inni í fyrirtækjunum? Þarna þarf að tengja betur saman háskólana og atvinnulífið. Mér finnst vanta þar upp á. Samkvæmt greiningu samtaka iðnaðarins í fyrra vantar 9000 sérfræðinga á næstu fimm árum. Ef þeir eru að vakta dyrnar í súpermörkuðum og annars staðar vegna þess að þeir fá ekki tækifæri inni í hugbúnaðarhúsunum þá er það grátlegt. Samfélagið hefur kostað miklu til að mennta þetta fólk og fólkið sjálft hefur fórnað miklu til að afla sér menntunar,“ segir Snæbjörn Ingi.
„Ég varð mjög hissa þegar ég heyrði þetta. Maður hefur alltaf staðið í þeirri trú að allir sem kláruðu tölvunarfræði, annað hvort grunn- eða meistaranám, að allir væru með örugga vinnu en það er ekki alveg svo. Ef maður skoðar auglýsingar sér maður að það er verið að kalla eftir 3-5 ára reynslu af sambærilegum verkefnum. Oft er því ekki til að dreifa.“
Snæbjörn Ingi segir á hinn bóginn að nú, þegar mikill skortur sé á fólki í greininni heyrist dæmi um himinháar launakröfur sem séu ekki endilega í takt við getu viðkomandi.
Þannig að ef við gerumst aðeins kaldhæðnir þá ert þú að segja að þumbaragangur íslenskra yfirvalda og atvinnulífsins varðandi það að koma vel menntuðu fólki til starfa í fyrirtækjum sé vatn á ykkar myllu. Þið fyllið þetta tómarúm.
„Að miklu leyti, já.“