fbpx
Þriðjudagur 05.nóvember 2024
EyjanFastir pennar

Steingerður Steinarsdóttir skrifar: Landslag hjartans

Eyjan
Mánudaginn 13. nóvember 2023 18:30

Ekki missa af Helstu tíðindum dagsins í pósthólfið þitt

Lesa nánar

Hæfni manna til að tengjast og elska er gríðarlega mikil. Við elskum maka okkar, börnin, dýrin, ættingjana, vinina, og landið okkar. Þessi ást á náttúrunni og því umhverfi sem maður er alinn upp í er ótrúlega sterk en við finnum mest fyrir henni þegar við þurfum að hverfa burtu. Heimþráin sem Stephan G. Stephansson lýsti svo frábærlega í ljóðinu: „Þótt þú langförull legðir sérhvert land undir fót, bera hugur og hjarta samt þíns heimalands mót,“ er sterk. Það er auðvelt að sakna blómabrekkunnar, fjallstinda, móa og jafnvel berangursmela. Þess vegna snúa svo margir aftur sem hafa ungir kvatt heimalandið eða sveitina sína og haldið til borgarinnar. Það er alltaf gott að koma heim.

Setning úr fyrstu bók Alexanders McCall Smith um Mma Ramotswe hefur líka alltaf setið í mér; „…hver maður varðveitir í hjarta sínu kort af eigin landi og hjartað leyfir honum aldrei að gleyma því korti.“ Þessi tilvitnun lýsir því nefnilega einstaklega vel hvernig við bindumst stöðum og landslagi. Nú hafa nokkur þúsund Íslendingar þurft að tína saman nauðsynlegustu muni í poka og pinkla og flýja að heiman. Þeir sakna bæjarins síns, bíða með öndina í hálsinum frétta af eyðileggingunni sem þegar er orðin og með vonina um að fá að snúa aftur í brjóstinu.

Sumir þurftu að skilja eftir dýrin sín og kveljast af áhyggjum þeirra vegna. Annað eins höfum við ekki þurft að upplifa síðan í Vestmannaeyjagosinu árið 1973. Það hins vegar er huggun í þessum aðstæðum að finna hjálpsemi og samstöðu íslensku þjóðarinnar. Stór hópur fólks hefur þurft að treysta á góðsemi ókunnugra og hún ekki brugðist þeim. Sú staðreynd gleður mig og snertir djúpt en ég get ekki varist þeirri hugsun að kannski tengja fáir þessa atburði okkar hér við þær hörmungar sem hafa dunið yfir úti í heimi. Þar eru líka þúsundir manna sem þurfa að leggja upp með það af eigum sínum sem þeir náðu að tína saman í flýti í pokaskjatta og treysta á velvilja annarra og í flestum tilfellum ekki samlanda heldur algjörlega ókunnuga í framandi löndum. Ég vona heitt og innilega að fljótlega fái Grindvíkingar að snúa aftur heim og uppbygging og viðgerðir geti hafist í bænum áður en langt um líður. En gleymum ekki að við erum öll Jarðarbúar og eigum skyldum að gegna hvert gagnvart öðru óháð búsetu. Okkur ber því að hlúa að og búa vel að þeim sem vilja kortleggja nýtt landslag í hjartanu, setjast að og bindast nýju umhverfi og gefa til baka.

Athugasemdir eru á ábyrgð þeirra sem þær skrá. DV áskilur sér þó rétt til að eyða ummælum sem metin verða sem ærumeiðandi eða ósæmileg. Smelltu hér til að tilkynna óviðeigandi athugasemdir.

Fleiri fréttir

Pennar

Mest lesið

Nýlegt

EyjanFastir pennar
Fyrir 2 vikum

Sigmundur Ernir skrifar: Fóstbræðrasaga síðari tíma upplausnar

Sigmundur Ernir skrifar: Fóstbræðrasaga síðari tíma upplausnar
EyjanFastir pennar
Fyrir 2 vikum

Óttar Guðmundsson skrifar: Fimmtugastaogfyrsta ríkið

Óttar Guðmundsson skrifar: Fimmtugastaogfyrsta ríkið
EyjanFastir pennar
Fyrir 3 vikum

Óttar Guðmundsson skrifar: Ríkisstjórn á skilnaðarbraut

Óttar Guðmundsson skrifar: Ríkisstjórn á skilnaðarbraut
EyjanFastir pennar
Fyrir 3 vikum

Svarthöfði skrifar: Eins og farsi eftir Dario Fo

Svarthöfði skrifar: Eins og farsi eftir Dario Fo
EyjanFastir pennar
03.10.2024

Þorsteinn Pálsson skrifar: Skuggasundið

Þorsteinn Pálsson skrifar: Skuggasundið
EyjanFastir pennar
29.09.2024

Björn Jón skrifar: Að vera menningarríki

Björn Jón skrifar: Að vera menningarríki
EyjanFastir pennar
26.09.2024

Þorsteinn Pálsson skrifar: Töframeðal stjórnmálanna

Þorsteinn Pálsson skrifar: Töframeðal stjórnmálanna
EyjanFastir pennar
22.09.2024

Björn Jón skrifar: Ísbirnir og aðrar fjarlægar skepnur

Björn Jón skrifar: Ísbirnir og aðrar fjarlægar skepnur