Jón Gunnarsson, dómsmálaráðherra, segir það ekki hafa verið rétt af sér að vitna til orðróms um meinta mútuþægni alþingismanna varðandi veitingu ríkisborgararéttar handa einstaklingum.
Það varð allt vitlaust á Alþingi í dag þegar Jón sakaði nefndarmenn allsherjar- og menntamálanefndar og aðra þingmenn minnihlutans um að þiggja þakklætisvott frá fólki sem hefur verið fengið ríkisborgararétt hérlendis. Þessi orð lét dómsmálaráðherra falla þegar nefndin sakaði hann um lögbrot þegar hann kom í veg fyrir að Útlendingastofnun afhendi gögn í tengslum við veitingu ríkisborgararéttar.
„Það má líka skoða þar, til að mynda í nefndinni sem um þetta fjallaði, hver séu möguleg tengsl fólks við það fólk sem hefur verið veittur ríkisborgararéttur. Er mögulegt að einhverjir hafi komið að borðinu áður með atvinnu eða vinnu við að sinna þeim hælisleitendum sem voru að fá veitingu á ríkisborgararétti? Hefur mönnum borist einhver sérstakur þakklætisvottur fyrir að hafa veitt ríkisborgararétt? Þetta eru kannski atriði sem væri ástæða til að fá til skoðunar hjá nefndinni og fá svör við því hvort einhver orðrómur um slíkt eigi við rök að styðjast,“ sagði Jón meðal annars í ræðu sinni.
Í kjölfar ummæla Jóns urðu þingmenn minnihlutans fokreiðir og kröfðust afsökunarbeiðni af hálfu Jóns. Birgir Ármannsson, forseti Alþingis, þurfti oft að grípa inn í og minna þingmenn á að gæta orða sinna.
Þórunn sagði meðal annars að Jón gæti ekki lagst lægra.
„Endurtekur slúðrið og lygina eins langt og það nær og eins lengi og hann getur í þeirri von að kjósendur trúi því. Lægra er ekki hægt að leggjast hér á hinu háa Alþingi hæstvirtur forseti, og forseti lætur það viðgangast að hæstvirtur dómsmálaráðherra rægi þingmenn úr ræðustól Alþingis,“ sagði Þórunn.
Jón baðst þó ekki afsökunar á þingi en hann birti neðangreinda yfirlýsingu á Facebook-síðu sinni nú fyrir stundu og áréttaði að það hefði ekki verið ætlun hans að saka þingmenn um mútþægni.
Í tilefni af umræðu á Alþingi fyrr í dag um veitingu ríkisborgararéttar vil ég koma eftirfarandi á framfæri: Það var ekki rétt af mér í ræðustól Alþingis að vitna til orðróms sem hefur verið í gangi – enda hef ég ekki lagt slíkt í vana minn.
Í ræðu minni á þingi vísaði ég til þess orðróms sem hefur verið á kreiki um að tiltekinn þingmaður hafi greitt atkvæði um umsóknir um ríkisborgararétt handa einstaklingum sem hann hafði sinnt hagsmunagæslu fyrir. Þá hafi þingmaður hugsanlega í einhverju tilviki þegið þakklætisvott fyrir aðkomu sína að afgreiðslu mála.
Í ræðu minni ávarpaði ég þennan orðróm og kallaði eftir því hann yrði skoðaður enda um alvarlegt mál að ræða ef rétt reynist.
Það hvarflaði hins vegar ekki að mér að ásaka neinn um að hafa þegið mútur og mér þykir leitt að ég hafi ekki orðað þann hluta ræðu minnar nægilega skýrt. Með engum hætti vil ég saka þingmenn um mútuþægni.
