Finnskar og sænskar sendinefndir komu til Ankara í gær til viðræðna við tyrkneska ráðamenn. En eins og staðan er núna virðist það ekki hafa orðið til að blíðka Erdogan. Eins og staðan er núna stendur hann því í veg fyrir skjótri aðild ríkjanna að NATÓ en margir höfðu vonast til að hægt yrði að taka ríkin hratt inn í bandalagið til að senda skýrt merki um samstöðu Vesturlanda gegn Rússlandi.
Erdogan er ósáttur við Finna og Svía vegna stuðnings þeirra við Kúrda og vopnasölubann sem ríkin settu á eftir innrás Tyrkja í norðurhluta Sýrlands 2019.
Sinan Ülgen, fyrrum tyrkneskur stjórnarerindreki, sem starfar sem sérfræðingur í málefnum Tyrklands hjá hugveitunni Carnegie Europe sagði í samtali við Jótlandspóstinn að Erdogan verði að gæta sín í þessu máli. Ekki sé víst að hægt verði að ganga að öllum kröfum Tyrkja og þeim mun lengur sem þessar deilur vara, þeim mun meiri verði þrýstingurinn á tyrknesk stjórnvöld og það geti á endanum leitt til þess að samband Tyrkja og Vesturlanda beri skaða af.
Í Washington heyrist sífellt hærra í þeim sem vilja að í stað þess að umræðan snúist um umsóknir Finna og Svía um aðild að NATÓ verði henni beint að stöðu Tyrkja í NATÓ og aðild þeirra.
Joe Lieberman, þingmaður Demókrata, og Mark Wallace, fyrrum varasendiherra Bandaríkjanna hjá SÞ, skrifuðu grein í Wall Street Journal þar sem þeir sökuðu Tyrki um að vera eina NATÓ-ríkið sem hefur ekki tekið skýra afstöðu gegn innrás Rússa í Úkraínu. Það eina sem þeir hafi gert sé að selja Úkraínumönnum dróna en samið hafi verið um þau kaup fyrir innrásina. Þeir segja einnig að Erdogan hafi leyft rússneskum olígörkum að flytja peninga sína til Tyrklands og benda á að Erdogan hafi árum saman traðkað á lýðræðinu í landinu en lýðræði er grundvallarskilyrði fyrir aðild að NATÓ.
En óvíst er hvort raddir á borð við þessar muni fá sitt fram því það er mat margra að Tyrkir séu mikilvægir samstarfsaðilar á hernaðarsviðinu þótt þeir séu erfiðir í samskiptum.
Staðsetning landsins gerir að verkum að það er mjög mikilvægt fyrir NATÓ í Svartahafi.
