Þetta segir í upphafi leiðara Fréttablaðsins í dag en hann ritar Sigmundur Ernir Rúnarsson. Leiðarinn ber fyrirsögnina „Afleikurinn“ og fjallar um Sjálfstæðisflokkinn og andstöðu hans við aðild Íslands að Evrópusambandinu.
Sigmundur segir að af ræðum og ritum Sjálfstæðismanna megi ráða að Íslandi standi ekki meiri stuggur af nokkru bandalagi en ESB og að nær allt sem það stendur fyrir sé okkur óviðkomandi. „Gott ef sama bandalag muni ekki gleypa landið í einum bita fari svo að Ísland gangi í björgin þau arna. Gamli flokkurinn sem talaði á fyrri tíðum digurbarkalega fyrir vestrænni samvinnu og öflugum viðskiptasamböndum á alþjóðavísu er nú hjáróma talsmaður þess að hundsa helsta efnahagsbandalag álfunnar sem líklega hefur aldrei staðið sterkar og þéttar saman um að hrista af sér óværu einræðis og yfirgangs í sínum heimshluta,“ segir Sigmundur og víkur síðan að því sem hann segir líklega vera stærsta pólitíska afleik flokksins frá upphafi.
„Þessi einbeitti ásetningur flokksins er líklega stærsti pólitíski afleikurinn í sögu hans. Honum er bókstaflega stefnt gegn meginstefnumálum flokksins um frelsi og markaðshyggju. Hann er úr takti við kröfu hans um óskorað lýðræði og réttarríki. Og það er auðvitað líka til marks um þessa veruleikafirringu flokksins að hann er eini hægriflokkurinn af sínu tagi í Evrópu sem efast jafn óskaplega um ágæti bandalagsins, ellegar – og það er kannski betur orðað – hræðist það og skelfist,“ segir Sigmundur.
Hann bætir síðan við að Sjálfstæðisflokkurinn sé úti á þekju í Evrópusamstarfi hægriflokka vegna þessarar afstöðu sinnar því höfuðeinkenni langflestra sambærilegra flokka á meginlandinu sé að tala fyrir sterku efnahagsbandalagi.
„Ásýnd Sjálfstæðisflokksins hefur beðið hnekki vegna þessa. Það sér á flokknum. Hann er ekki sama víðsýna og umburðarlynda stjórnmálaaflið og hann var áður þegar hann var myndaður af breiðfylkingu fólks frá ysta hægri inn að mildri miðju. Hann hefur einangrast í afturhaldi og óttablandinni umræðu um að hagsmunum Íslands sé best borgið með takmarkaðri aðild að sterkasta lýðræðisbandalagi heims, en þiggja þaðan molana, vissulega, án þess þó að hafa þar nokkuð að segja um regluverk og ákvarðanir. Sjálfstæðisflokkurinn er að þessu leyti úti á túni í Evrópu. Og það er hlutskipti sem hann hefur ákveðið sjálfum sér,“ segir Sigmundur og bætir við að þetta séu ótrúleg örlög flokks sem lagði eitt sinn áherslu á að vera fjöldahreyfing fólks sem virði vestræna samvinnu umfram allt annað. „En kannski langar hann bara að verða lítill?“
