Umræðurnar einkenndust af því að Daði og Heiðrún minntust á það að veiðigjöld væru flókin og að almenningur skildi þau ekki endilega. Þau voru sammála um margt en meira ósammála um annað.
Daði vill meina að veiðgjöldin séu heldur lág og segir að erfitt sé að komast að annarri niðurstöðu. „Samt sem áður er erfitt að komast að annarri niðurstöðu, hvort sem maður ber þetta saman við hagtölur frá útgerðinni eða sambærilegar greiðslur hjá nágrannalöndum.“ Þá sagði Daði að það væri mjög erfitt að bera saman niðurstöður við tölur fyrri ára.
Heiðrún byrjaði á því að segjast vera sammála Daða í mörgu, enda hefðu þau rætt mikið saman um þessi mál seinustu ár.
Hún sagðist ekki geta tekið undir að gjöldin væru lág og sagði leiðinlegt hversu óaðgengileg umræðan væri fyrir fólk sem þekkti málefni veiðigjalda ekki eins vel og þau tvö. Hún sagði að veiðigjaldið væri um það bil þriðjungur af tekjum sjávarútvegsins, sem henni þætti sanngjarnt.
Heiðrún telur að veiðigjöldin hafi verið allt of há árið 2018 vegna þess að þá hafi nokkurn veginn verið borguð tvöföld veiðigjöld, eða 60%. „Ég segi fullum fetum að það var alltof hátt.“
Þegar þáttarstjórnandi innti Daða eftir svörum við þessi spurði Daði þáttarstjórnanda hvort hann skildi hvernig veiðigjöldin væru reiknuð. Þáttarstjórnandinn viðurkenndi að stundum ætti hann í erfiðleikum með það. „Það eru ekki mjög margir sem skilja hvernig þetta er reiknað,“ sagði Daði og minntist á lausn sem hann og Heiðrún hefðu oft rökrætt um. Markmið þeirrar lausnar væri að einhverju leyti að einfalda veiðigjöldin, svo almenningur myndi skilja þau betur.
Þá sagði Daði að í raun væri alltaf hægt að segja að gjaldið væri vitlaust, vegna sveiflna í atvinnugreininni. Hann sagði að því væri gott ef almenningur myndi þekkja betur til. Stuttu seinna sagði Daði að galli kerfisins væru sveiflurnar og ef afkoma myndi versna myndu þau aftur mæta í Sprengjusand að ári, en þá myndu þau rífast um hvort að veiðgjöld væru of há.
Heiðrún sagði að Daði ætlaðist til of mikils af almenningi að skilja þetta. Hún sagði að í rauninni væri hægt að einfalda þetta sem tekjur mínus gjöld. „Í grunninn er þetta ekki flóknara en það.“
Heiðrún sagði einnig að þau væru að forðast „kjarna málsins“, sem að hennar mati var: „að Daði er varaformaður flokks sem vill ekki veiðigjaldið, heldur uppboð aflaheimilda og þá finnst mér bara rétt að við ræðum það.“
Daði svaraði því: Hann benti á að hann hefði verið komin á skoðanir sínar löngu áður en hann byrjaði að taka þátt í pólítík. Síðan hrósaði hann því hversu góðir íslendingar væru í sjávarútvegsmálum, en „það eru eilífar deilur um kerfið. Og ég verð að viðurkenna að ég hef af því nokkrar áhyggjur að þjóðin muni á endanum gefast upp á núverandi fyrirkomulagi og taka upp eitthvað sem hugsanlega er miklu síðra. Mikið af þeim hugmyndum sem eru þarna úti eru að mínu viti ekki skynsamlegar.“
Daði hélt áfram: „Þær hugmyndir sem ég hef lagt fram, og eru líka hugmyndir sem Viðreisn hefur stutt, snúast um að fara út þessum lagavarða rétti sem aflahlutdeildin er og fara í samninga sem eru einkaréttarlegs eðlis og tímabundnir.“ Í hugmynd hans væri það ekki ríkið sem myndi hafa augun með málunum heldur myndi útgerðin ákveða veiðigjaldið.
Hann sagðist vonast til þess að þessi leið myndi skapa sátt, sem hann telur vera mjög mikilvægt. „Það er mjög vont fyrir útgerðina að búa við pólítíska óvissu.“ Þá tók hann fram að ekki væri víst hvort veiðigjaldið myndi hækka eða lækka við þetta.
Heiðrún var ekkert sérstaklega spennt fyrir þessu og benti á að aðrar þjóðir, þar á meðal Færeyjar, hefðu farið svipaða leið, en hefðu hætt því. Hún sagði að afleiðingarnar væru aukin skuldsettning og samdráttur í hagnað, skatttekjur ríkjanna minnkuðu, ólöglegar veiðar ykjust og fjárfesting drægist saman. Þá minntist hún á að í greinargerð Daða hefði hann minnst á einhver þessara áhrifa.
Daða fannst út í hött að minnast á Færeyjar í þessu samhengi, en að hans mati hefði framkvæmdin þar verið illa heppnuð. „Auðvitað dettur engum heilvita manni í hug að bjóða upp á það. Öll sú útfærsla var mjög alvarlega gölluð. Það að benda á svona galna framkvæmd á uppboðum og segja að það þýði að uppboð virki ekki þykir mér svolítið langsótt.“ Daði bætti við að í raun hefði engin prófað kerfið sem hann væri að stinga upp á.
