„Undanfarið hafa birst auglýsingar Eflingar þar sem maður sést taka peninga úr veski annars manns, sem á að vera starfsmaður. Undir þessari auglýsingu er fullyrt að atvinnurekstur steli árlega hundruðum milljóna króna úr vösum félagsmanna Eflingar stéttarfélags. Auglýsingaherferð Eflingar hefur það markmið að stilla atvinnurekendum og starfsmönnum upp sem andstæðingum. Atvinnurekendur séu upp til hópa brotamenn sem veigri sér ekki við að hlunnfara starfsfólk sitt. Sú mynd sem Efling dregur upp af stjórnendum fyrirtækja og Samtökum atvinnulífsins (SA) er bæði ómálefnaleg og veruleikafirrt,“ segir Halldór Benjamín Þorbergsson, framkvæmdastjóri Samtaka atvinnulífsins (SA), í grein í Morgunblaðinu í dag, þar sem hann gagnrýnir harðlega auglýsingaherferð stéttarfélagsins Eflingar gegn launaþjófnaði.
Halldór bendir á að SA séu ekki málsvari launaþjófa og hafi ásamt ASÍ tekið þátt í starfi nefndar um félagsleg undirboð og brotastarfsemi á vinnumarkaði sem lagði til refsiábyrgð vegna alvarlegra eða ítrekaðra brota gegn launafólki. Segir Halldór SA hafa stutt breytingar á lögum til að hrinda þessum tillögum í framkvæmd.
Halldór segir að yfirgnæfandi meirihluti atvinnurekenda séu heiðarlegir, þeir vilji búa til verðmæti fyrir samfélagið, skapa störf og koma vel fram við sitt starfsfólk.
Í nýjum starfskjaralögum er ekki að finna ákvæði um refsiábyrgð. Segir Halldór að ástæðan fyrir því sé sú að kröfur ASÍ í þeim efnum hafi verið óraunhæfar:
„Það hefur því miður ekki gerst, einkum vegna kröfu ASÍ um allt aðra útfærslu viðurlaga en samþykkt hafði verið í samráðshópi ráðherra og vilyrði var gefið um í yfirlýsingu stjórnvalda í tengslum við gerð lífskjarasamningsins. Engin samstaða er um tillögu ASÍ sem felur í stuttu máli í sér að atvinnurekanda sem vangreiði launamanni beri að endurgreiða honum hin vangreiddu laun með dráttarvöxtum og 100% álagi. Samtök atvinnulífsins geta ekki stutt tillögu ASÍ sem skapar fjárhagslegan hvata til að stofna til ágreinings við atvinnurekanda fremur en að leita friðsamlegrar lausnar og veldur sundrungu og glundroða á vinnumarkaði.“
Halldór segir að kjarasamningar séu flóknir og auðvelt sé að gera mistök í útreikningi launa. „Það gefur augaleið að öll þessi örfyrirtæki eru með litla eða enga yfirbyggingu vegna starfsmannahalds og hafa þörf fyrir einfaldar og skýrar reglur til að vinna eftir, en ekki þverhandarþykkar skýrslur einsog kjarasamningar hafa orðið með tímanum,“ segir Halldór.
Halldór leggur í lok greinar sinnar til að óháður aðili leggi mat á brot er falla undir launaþjófnað og ákveði hæfileg viðurlög.
