Líkt og Eyjan greindi frá í morgun myndi stjórnmálaafl verkalýðshreyfingarinnar fá 23% fylgi í næstu Alþingiskosningum ef slíkt afl myndi bjóða fram, líkt og Ragnar Þór Ingólfsson, formaður VR hefur talað fyrir.
Samkvæmt mælingu MMR fyrir VR tæki slíkur stjórnmálaflokkur atkvæði frá öllum öðrum flokkum. Ragnar Þór segir við Eyjuna að útkoman hafi ekki komið honum stórkostlega á óvart:
„Nei í sjálfu sér kom þetta ekki á óvart miðað við viðbrögðin sem ég fékk frá fólki. Það bókstaflega rigndi yfir mig viðbrögðum þegar ég viðraði hugmyndina á sínum tíma. Viðbrögðum sem voru heilt yfir gríðarlega jákvæð. Þannig að niðurstaðan er í takti við það sem ég hafði á tilfinningunni.“
Hann segir enn óákveðið hvort verkalýðshreyfingin láti verða af því að stofna slíkt stjórnmálaafl, þar sem það gæti orkað tvímælis:
„Í sjálfu sér verður að koma í ljós hvort hreyfingin sé almennt á því að fara þessa leið. Hún hefur ekki tekið neina formlega afstöðu til málsins. Þess vegna er næsta skref að kynna niðurstöðurnar fyrir ASÍ og taka svo boltann þaðan,“
segir Ragnar sem telur það ekki sjálfgefið að það skref verði stigið:
„Það er erfitt að segja til um á þessu stigi. Þetta er risastór ákvörðun að taka fyrir hreyfinguna ef af framboði yrði og ljóst að meta þarf kosti og galla og stuðning baklands aðildarfélaga ASÍ áður en lengra er haldið. Góð niðurstaða könnunarinnar þýðir ekki endilega skilyrðislausan stuðning hreyfingarinnar við málið. Það hreyfingin stígi fram með þessum hætti er sannarlega tvíeggja sverð og vonast ég til að kostir og gallar hugmyndarinnar verði ræddir á vettvangi miðstjórnar ASÍ. Ég hef þegar farið fram á við Forseta ASÍ að niðurstöður verði kynntar á næsta fundi miðstjórnar.“
Ragnar telur sjálfur grundvöll fyrir slíku stjórnmálaafli, en óttast gamla fortíðardrauga:
„Gallarnir eru augljósir. Verkalýðshreyfingin hefur eflst gríðarlega undanfarin misseri þar sem traust til hennar hefur farið frá botni upp í hæstu hæðir samkvæmt mælingum. Þetta má rekja til mikilla breytinga sem hafa orðið á forystu hreyfingarinnar enda parast mælingarnar fullkomlega við þær breytingar sem átt hafa sér stað í forystunni. Fyrri forysta var í raun mjög flokkspólitísk og tel ég það vera mikill ókostur þar sem hreyfingin sækir styrk sinn og slagkraft úr öllum flokkum og litrófi samfélagsins, hefur að mestu verið laus við flokkspólitískar skotgrafir sem aftur hefur aukið fylgi og traust til hreyfingarinnar og gefið henni slagkraft í baráttunni fyrir bættum kjörum.
Með þeim orðum er mótsögnin sú að hreyfingin er orðin nú þegar mjög áhrifamikil í íslensku samfélagi. Hættan er vissulega sú að hún tapi því mikla trausti sem hún hefur áunnið sér og gæti mögulega lent í mótsögn við sjálfa sig eins og alltaf getur orðið þegar þú ert kominn báðum megin við borðið. Þetta þekkjum við með ítök hreyfingarinnar í lífeyrissjóðunum sem eru stærstu atvinnurekendur og fjármagnseigendur landsins,“
segir Ragnar.
Hann telur þó að kostirnir vegi þyngra en ókostirnir:
„En vegferðina og hugmyndina tel ég vera nauðvörn. Nauðvörn almennings gegn spillingu sem pólitíkin virðist ekki ná utan um eða takast á við með nokkru móti. Að ofan sögðu sé ég ekki fyrir mér verkalýðshreyfinguna sem framtíðarafl í stjórnmálum heldur tímabundna nauðvörn gegn bitlausu stjórnvaldi.“
Sjá einnig: Verkalýðshreyfingin útilokar ekki stofnun stjórnmálaflokks:„Veltur svolítið á hvernig kjarasamningar fara“
Sjá einnig: Ragnar Þór:„Ég hef engan áhuga á þessum vinnustað“
