„Kvótakerfið var mikil blessun fyrir íslensku þjóðina og í grunninn er um fallega gjörð foreldra að ræða,“ segir Helgi Vífill Júlíusson, viðskiptablaðamaður Markaðarins í Skoðanadálki Fréttablaðsins í dag, hvar hann veltir vöngum yfir gjöf Samherjaeigenda til barna sinna á dögunum, þar sem 86.5% hlutabréfaeign Samherja var framseld á einu bretti, en andvirðið hefur verið talið um 60-70 milljarðar.
Helgi ver ákvörðun eigenda Samherja og segir eðlilegt að kvóti gangi í erfðir og telur erfðafjárskatt ekkert annað en eignaupptöku.
Hefur gjörðin hins vegar orðið mörgum tilefni til gagnrýni og sagði Lilja Rafney Magnúsdóttir, þingmaður VG og formaður atvinnuveganefndar, að slík gjörð endurspeglaði gallað kvótakerfi:
„Þetta endurspeglar stórgallað kvótakerfið með óheftu framsali og samþjöppun til stórra fjármagnseigenda.“
Þá kallaði Andrés Ingi Jónsson, óháður þingmaður, áður í VG, eftir ofursköttum á ofur-arf í þinginu eftir að greint var frá því að Samherja(sumar)gjöfin væri stærsti persónulega eignartilfærsla Íslandssögunnar.
Helgi nefnir að öfund og reiði séu mannleg viðbrögð þegar fúlgur fjár skipti um hendur:
„Því til viðbótar á umræða um aflaheimildir það til að fá dagfarsprúða til að sýna á sér aðrar hliðar. Það er þó ekki þar með sagt að þær tilfinningar séu skynsamlegar eða eigi að varða veginn í umræðunni. Þvert á móti. Kvótakerfið var mikil blessun fyrir íslensku þjóðina og í grunninn er um fallega gjörð foreldra að ræða,“
segir Helgi.
Hann undrast að krafist sé skattlagningar á sumargjöf Samherja:
„Frumkvöðlar byggðu upp glæsilegt fyrirtæki frá grunni og hafa rekið það í 37 ár. Í kringum eftirlaunaaldur vildu þeir láta hlut sinn í hendur afkomenda og leyfa þeim að njóta ávaxtanna. Þorsteinn Már Baldvinsson, forstjóri og meðstofnandi Samherja, verður 67 ára í ár. Athafnamennirnir tveir eiga þó áfram umsvifamikinn rekstur erlendis og kjölfestuhlut í Eimskipi. Við þessar aðstæður mætti spyrja: Hvers vegna þurfa erfingjarnir að greiða ríkinu fyrir gjöf frá foreldrum sínum? Fyrir atbeina frumkvöðlanna hefur verið fjárfest ríkulega í rekstrinum og hann hefur í áratugi skilað miklum tekjum í vasa ríkisins. En erfingi þarf að greiða umtalsverðar fjárhæðir – sem væntanlega þarf að fjármagna með lánum – til að taka við gjöfinni. Ekki verður fram hjá því litið að erfðafjárskattur er eignaupptaka.“
Að lokum nefnir Helgi að það hefði komið flestum á óvart ef eigendur Samherja hefðu ákveðið að selja öðrum aðila útgerðina.