Til sölu eru nú um 30 smáíbúðir á Brynjureitnum svokallaða, en stærð þeirra er frá 35 fermetrum og upp í 48 fermetra. Verðið á þeim er frá tæpum 30 milljónum og upp í tæpar 35 milljónir, sem Gunnari Smára Egilssyni, sósíalistaforingja, þykir ansi mikið, ekki síst þegar fermetraverðið er reiknað:

„Ódýru íbúðirnar á Brynjureitnum kosta bara tæpar 30 m.kr. vegna þess að búið er fjarlægja svo marga fermetra., Þessi 35 fm. skonsa kostar 29,9 m.kr. eða kr. 855 þús. kr. fermetrinn,“

segir Gunnar Smári og birtir teikningu af einni íbúðinni.

Raunkostnaður um 10 milljónir

Gunnar segir að samkvæmt Hagstofunni sé byggingakostnaður á vísitöluhúsnæðinu nú um 228 þús. kr. fermetrinn. Því ætti 35 fermetra íbúð að kosta um 8- 10 milljónir, en hinsvegar sé það ekki reyndin:

„Lóðabraskarar, verktakar, vaxtaokrarar og spákaupmenn taka því um 20 m.kr. bara á þessari íbúð; ekki bara þeir sem braska og byggja í dag heldur líka þeir sem hafa keypt og selt lóðina og byggingaréttinn, oft sömu aðilar sem selja sjálfum sér til að geta greitt sér út hagnað og sem selja síðan lífeyrissjóðunum að lokum til að skilja þá eftir með tapið. Spurningin hlýtur að vera: Getum við rekið samfélag þar sem braskarar, okrarar og spákaupmenn leggja 20 m.kr. skatt ofan á litla skonsu, sem ætluð er sem skjól fyrir ungt fólk í húsnæðiskreppunni, sem sömu braskarar hafa magnað upp með stuðningi stjórnvalda? Væri lífið ekki betra án þessa liðs?“

Byrði almennings af auðvaldinu

Gunnar segir að þarna sé hinsvegar aðeins hálf saga sögð:

„Þau sem kaupa svona íbúð taka lán upp á 24 m.kr. og greiða því á endanum rúmar 50 m.kr. fyrir skonsuna, sem kostaði aðeins 10 m.kr. að byggja. Mismunurinn er byrði almennings af auðvaldinu.“