Guðni Ágústsson, fyrrverandi formaður Framsóknarflokksins, elskar allt sem íslenskt er og ekki síst tungumálið. Hann býsnast yfir því í Morgunblaðinu í dag hvernig ferðaþjónustan hér á landi hefur tekið upp enska tungu í auknum mæli í nafngiftum:
„Það er eins og ferðaþjónustan telji sig þurfa að enskugera nöfn á landslagi og hótelum. Slíkt kann ekki góðri lukku að stýra hvað íslenskuna varðar. Og spurt er, til að þjóna hverjum? Ekki erlendum ferðamönnum fullyrði ég, þeir eru hingað komnir til að kynnast menningu lands og þjóðar og telja örugglega þennan nýja sið til skaða fyrir alla, horft til framtíðar, söguna, menninguna og magnaða nafngiftagjöf í náttúrunni við upphaf Íslandsbyggðar.“
Guðni nefnir að örnefnanefnd hafi nýverið beint tilmælum símum til sveitarfélaganna um hvað þurfi að hafa í huga til þess að ný örnefni samræmist markmiðum um viðhald og varðveislu, en þar er lagt til að sveitarfélögin taki sjálf frumkvæði í nafngiftum. Einnig er varað við því að enskar nafngiftir skjóti rótum sínum hér og forritið Google maps nefnt þar sérstaklega.
Guðni segir ferðamenn verða áttavillta og Íslendinga undrandi yfir enskum nafngiftum og þylur upp nokkra staði sem allt eins gætu haft íslensk nöfn að hans mati:
„Af handahófi tek ég hér nokkur ný nöfn á hótelum og þjónustustöðum í ferðaþjónustu: ION Adventure Hotel við Þingvallavatn; Hotel Borealis, hótel og veitingastaður í Grímsnesi; Cottages Laketingvellir, Þingvöllum; Hotel South Coast ehf., Selfossi; Arctic Nature Hotel, Selfossi; LAVA Centre, eldfjalla- og jarðskjálftamiðstöð, Hvolsvelli. Þessi síðasta nafngift er í sýslu Heklu gömlu sem er eitt frægasta eldfjall heimsins. Og í sýslu Eyjafjallajökuls, en þessi nöfn eru heimsfræg. Eru þessar nafngiftir gefnar til árangurs og af illri nauðsyn eða af gáleysi íslenskri tungu til háðungar og hnignunar?“
spyr Guðni og skorar á ráðmenn að taka á málinu:
„Ég bið menntamálaráðherra, Lilju Dögg Alfreðsdóttur, og ferðamálaráðherra, Þórdísi Kolbrúnu Reykfjörð Gylfadóttur, að fara yfir þessa þróun með ferðaþjónustunni og atvinnulífinu. Staðan er sú að erlendir ferðamenn verða áttavilltir á þessu rugli og Íslendingar og allir vinir íslenskunnar um heim allan reiðir og undrandi.“