Vilhjálmur Bjarnason, fyrrerandi þingmaður Sjálfstæðisflokksins, skrifar um vandræði Sjálfstæðisflokksins í Morgunblaðið í dag. Fer hann um víðan völl:
„Svo virðist sem fleiri deyi frá flokknum en þeir sem fæðast til hans. Allt of fáum virðist það ljóst hvert flokkurinn ætlar. Sjálfstæðisflokkurinn er flokkur borgaralegra víðsýnna afla og hann má aldrei verða gæsluflokkur sérhagsmuna,“
skrifar Vilhjálmur og minnist á að fylgi flokksins mælist nú á við prósentu portúgalskra léttvína.
Vilhjálmur telur framtíð Sjálfstæðisflokksins í hættu ef þingmenn hans taka ekki á sig rögg og spyrni við fótum:
„Níutíu ára Sjálfstæðisflokkur á ekki í vændum eilífan aldur ef afmælið gengur fyrst og fremst út á að bjóða forystumönnum annarra flokka upp á brauð og tertu. Darwin talar um aðlögun. Er Sjálfstæðisflokkurinn aðlaðandi eða aflaðandi? Hvernig standa kynningarmál Sjálfstæðisflokksins? Hver er sýnileiki þingmanna Sjálfstæðisflokksins á menningarviðburðum? Þingmenn flokksins eru mestan part ósýnilegir. Það er svo að aðeins örfáir vita hverjir eru alþingismenn Sjálfstæðisflokksins nú um stund. Þeir þurfa að spyrna í botninn. Eða er betra að hafa þá í kafi áfram? Það eru innan við tvö ár til næstu kosninga. Hvað ætlar Sjálfstæðisflokkurinn að bjóða upp á annað en vín í búðir? Það er af nægu að taka.“
Hann segir vandræði flokksins að miklu leyti stafa vegna stefnu hans gegn ESB:
„Til hvers í ósköpunum þurfti Sjálfstæðisflokkurinn að vera þátttakandi í því að styðja afturköllun aðildarumsóknar að Evrópusambandinu? Vissulega var enginn möguleiki á því að umræða um aðildarumsókn kæmist á dagskrá Alþingis. Sofandi aðildarumsókn gerði ekkert mein. Afturköllun aðildarumsóknar að Evrópusambandinu skapaði grundvöll fyrir Viðreisn. Frumkvæði að afturköllun kom frá þeim er síðar urðu Klausturmunkar Miðflokksins.“
Þá nefnir hann einnig sérstöðu Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík varðandi samgöngusáttmálann og spyr hvort ekki sé lágmark að samstaðan nái yfir landamæri bæjarfélaga.
Viljálmur minnist einnig á góða efnahagsstöðu út frá lágri verðbólgu og undrast fylgi Samfylkingarinnar í því ljósi:
„Við þessi skilyrði er allt í einu flokkur undir forystu fúllynds Akureyrings að auka fylgi sitt. Algerlega óverðskuldað,“
segir Vilhjálmur og talar þarna um Loga Einarsson, formann Samfylkingarinnar.
Að lokum fer Vilhjálmur orðum um styrkleika flokksins og þakkar honum helstu framförum Íslandssögunnar:
„Styrkleiki flokksins felst ekki í því að bjóða upp á fleiri vínfrumvörp eða náttúrupassa. Það er enginn vínskortur í landinu. Það þarf einfaldlega að kynna hin fjölmörgu góðu stefnumál flokksins, tala um stefnumál við fólk og nýta flokksmenn um land allt við það verkefni. Sjálfstæðisflokkurinn er í grunn víðsýnn nýsköpunarflokkur; rekja má nær alla nýsköpun, framfarir og bætt lífskjör í landinu síðustu 90 árin til stefnu Sjálfstæðisflokksins.“
