Ingvar Smári Birgisson, lögmaður og formaður Sambands ungra Sjálfstæðismanna, segir fyrirhugaðan sykurskatt sem Svandís Svavarsdóttir hyggst setja á, er hækka muni verð á gosi og sælgæti um 20%, muni leggjast þyngst á lágtekjufólk og því sé ekki skrítið að lágtekjufólk hafi snúið baki við vinstriflokkunum í hrönnum.
Hann segir sykurskattinn dæmigerðan fyrir hugmyndafræði forræðishyggjuflokka:
„Nú eru jafnaðarmenn aftur að leggja til sykurskatt, eftir að Sjálfstæðisflokkurinn afnam þá hrakför fyrir nokkrum árum. Skatturinn fellur vel að hugmyndum þeirra að ákjósanlegt sé að stýra samfélaginu í „rétta“ átt með boðum og bönnum. Ég efast ekki um að sykurskattur virki, þ.e.a.s. að hann hafi áhrif á neysluvenjur fólks. Skatturinn hefur þó minni áhrif en marga grunar. Það segir sig samt sjálft að þeir sem hafa minni ráðstöfunartekjur muni finna meira fyrir skattinum. Manneskja með hátt upp í milljón kr. á mánuði (t.d. starfsmaður í ráðuneyti) mun ekki setja það fyrir sig að súkkulaðistykki hækki um 20 kr. Þannig held ég að sykurskatturinn sé fyrst og fremst neyslustýringartól gagnvart lágtekjufólki,“
segir Ingvar og sendir VG væna sneið í lokin:
„Það er eitthvað yndislega öfugsnúið að jafnaðarmenn hafi það á dagskrá sinni að koma í veg fyrir að lágtekjufólk borði vínarbrauð og kleinur. Þetta er kannski ástæðan fyrir því af hverju lágtekjufólk hefur í hrönnum hætt að kjósa vinstriflokkana. Þeir skilja ekki aðstæður vinnandi fólks í þessu landi.“
Athygli vekur að Óli Björn Kárason, þingmaður Sjálfstæðisflokksins, setur „like“ við færslu Ingvars, en ljóst er að Sjálfstæðismönnum er mikið í nöp við þessar fyrirætlanir Svandísar Svavarsdóttur og VG.
Af orðum Áslaugar Örnu Sigurbjörnsdóttur, þingmanni og ritara Sjálfstæðisflokksins í Morgunblaðinu í gær mátti þó ráða að þingflokkur Sjálfstæðisflokksins hygðist ekki berjast af krafti gegn sykurskattinum, þar sem gera þyrfti málamiðlanir í ríkisstjórnarsamstarfi:
„Sjálfstæðisflokkurinn mun samt ekki gefa eftir mikilvægu stefnu sína um öflugt atvinnulíf, frjálsara samfélag og framtaksmátt einstaklinganna. Það eru þessir þættir sem munu auka lífsgæði hér á landi, ekki vöxtur hins opinbera.“
Athygli vekur hvað Áslaug sagði ekki í þessari upptalningu. Hún minntist ekkert á að Sjálfstæðisflokkurinn ætlaði ekki að gefa eftir stefnu sína um lækkun skatta, sem Sjálfstæðismenn hafa lengi barist fyrir í orði, en kannski minna á borði, ef litið er til síðustu ára.
Þess má geta að á tímabilinu 2007 til 2018 voru gerðar 267 skattabreytingar á Íslandi. Alls 200 af þeim voru hækkanir á sköttum, en aðeins 67 voru lækkanir. Þetta kom fram í yfirliti Viðskiptaráðs í febrúar 2018.
Þá gerðu stjórnvöld 22 breytingar á skattkerfinu um áramótin þar-síðustu, þar sem 19 voru til hækkunar, en þrjár til lækkunar.
Á tímabilinu 2007 -2018 hafa því skattar verið hækkaðir þrisvar sinnum fyrir hverja lækkun.
Hefur Sjálfstæðisflokkurinn verið í ríkisstjórn öll þessi ár, utan fjögurra, þegar vinstri stjórnin tók við í kjölfar hrunsins, frá 2009-2013.
Katrín Jakobsdóttir, forsætisráðherra, sem mært hefur samstarf sitt við Bjarna Benediktsson fjármálaráðherra og formann Sjálfstæðisflokksins, sagði þetta í ræðu sinni á landsfundi VG í október árið 2017, rétt áður en hún myndaði ríkisstjórn með Bjarna:
„Og reyndar eru þeir þegar byrjaðir með hræðsluáróður um skattahækkanir vinstrimanna. Sjálfur skattaflokkurinn. Því hvað hefur Sjálfstæðisflokkurinn gert annað en að hækka skatta á almenning? Eða var það ekki Sjálfstæðisflokkurinn í félagi við Framsókn sem hækkaði virðisaukaskatt á matvæli á síðasta kjörtímabili? Er það ekki Sjálfstæðisflokkurinn og fylgitungl hans sem boða nú veggjöld í massavís? Er það ekki Sjálfstæðisflokkurinn sem ætlaði að hækka virðisaukaskatt á ferðaþjónustu? Sjálfstæðisflokkurinn getur lítið sagt um aðra. Hann er skattaflokkur. En við munum ekki hækka skatta á almenning í landinu heldur munum við reka sanngjarna skattastefnu.“
Sjá einnig: Viðskiptaráð:200 skattahækkanir síðan 2007
