Undanfarna daga hafa No borders samtökin mótmælt á Austurvelli. Hafa mótmælin vakið hörð viðbrögð í samfélaginu og skiptist fólk í tvær fylkingar að því er virðist; sumum blöskra aðferðirnar og vilja senda hælisleitendur til síns heima, meðan aðrir sýna málstað þeirra samúð.
Meðal krafna samtakanna er að leggja niður „flóttamannabúðirnar“ að Ásbrú í Reykjanesbæ. Á Facebook síðu No borders samtakanna segir um aðbúnaðinn að Ásbrú:
„Ásbrú er einangrað svæði hvar um 100 flóttamenn eru geymdir. Öryggisverðir gæta svæðisins allan sólarhringinn og engar heimsóknir eru leyfðar. Vilji vistmenn fara til Reykjavíkur kostar það 4000 krónur. Að geyma hælisleitendur að Ásbrú stuðlar aðeins að einangrun þeirra og gerir þá ósýnilega gagnvart almenningi. Allur húsnæðiskostur hælisleitenda ætti að vera á höfuðborgarsvæðinu, eða skulu samgöngur vera ókeypis.“
Kjartan Már Kjartansson, bæjarstjóri Reykjanesbæjar, er óánægður með ákvörðun Útlendingastofnunar að koma hælisleitendum fyrir á Ásbrú í Reykjanesbæ. Hann segir í grein í Fréttablaðinu í dag að í 99% tilfella gangi þjónustan við hælisleitendur vel fyrir sig en nú þjónusti bærinn um 70-80 manns á hverjum tíma meðan mál þeirra eru til meðferðar hjá Útlendingastofnun.
Kjartan biðlar til annarra sveitarfélaga að leggja sitt af mörkum, en segir að þau hafi hingað til ekki sýnt slíkum verkefnum áhuga, þrátt fyrir umleitan. Minnist hann á að í Danmörku sé sveitarfélögum skylt að veita slíka þjónustu við flóttamenn, nema þau standi illa eða eigi undir högg að sækja.
„Á síðustu mánuðum hefur Útlendingastofnun upp á sitt eindæmi ákveðið að taka á leigu fjölbýlishús á Ásbrú, einu hverfa Reykjanesbæjar, og flytja þangað um hundrað einstaklinga sem stofnunin sér um að þjónusta. Þeir eru fjarri miðlægri þjónustu Útlendingastofnunar, fá lágmarksþjónustu á staðnum, þurfa eins og aðrir íbúar á Suðurnesjum að bíða vikum saman eftir læknisþjónustu og upplifa sig einangraða. Þessu og ýmsu fleiru hafa þeir mótmælt síðustu daga. Á sama hátt hafa bæjaryfirvöld og íbúar látið í ljós óánægju með þessa framvindu mála. Lausnin hlýtur að felast í að fleiri sveitarfélög axli samfélagslega ábyrgð á sama hátt og Reykjanesbær, Hafnarfjörður og Reykjavík og þjónusti umsækjendur um alþjóðlega vernd í samstarfi við Útlendingastofnun meðan mál þeirra eru til meðferðar.“
Á vef Útlendingastofnunar má finna upplýsingar um þá þjónustu sem „umsækjendum um vernd“ stendur til boða hér á landi. Voru upplýsingarnar birtar þann 14. mars síðastliðinn „vegna umræðunnar að undanförnu.“
Þar eru einnig birtar myndir af aðbúnaði hælisleitenda í fjölbýlishúsi á Ásbrú í Reykjanesbæ, sem tekið var í notkun um síðustu áramót. Þar dvelja um 90 karlmenn í 2ja manna herbergjum.
Það er þó ekki gæði aðbúnaðarins sem hælisleitendur gagnrýna, heldur staðsetningin, þeir séu of einangraðir.
Búsetuúrræði Útlendingastofnunar á Ásbrú eru eftirfarandi samkvæmt Útlendingastofnun:
Útlendingastofnun tilgreinir að hælisleitendur hafi rétt á aðgengi að heilbrigðisþjónustu og lyfjum sem eru þeim nauðsynleg samkvæmt læknisráði. Það er greitt af Útlendingastofnun, hafi viðkomandi ekki efni á því sjálfur. Hælisleitendur eiga einnig rétt á bráðaþjónustu, sem ávallt er greidd af Útlendingastofnun.
Heilsugæsla höfuðborgarsvæðisins er með samning við Útlendingastofnun um eftirfarandi þjónustu við hælisleitendur:
Umsækjendur sem fá útgefið bráðabirgðadvalar- og atvinnuleyfi þurfa að verða sér úti um húsnæði og eiga ekki lengur rétt á framfærslu eða annarri þjónustu frá Útlendingastofnun.