Einar Bárðarson sendi mér þessa stöng. Ég veit reyndar ekki alveg hvað á að kalla þetta – er það ruslatína? Líklega er það í framhaldi af pistli sem ég skrifaði um hreinsunaraðgerðir helgarinnar.
Ég kann Einari góðar þakkir fyrir, stöngin kemur ábyggilega í góðar þarfir.
En ég hef samt smá áhyggjur af því hvort ég treysti mér til að nota hana. Ég las nefnilega á netinu um daginn að það sé svo fjarskalega „millistéttarlegt“ að vera úti að tína rusl. Og varla vill maður vera „millistéttarlegur“ – eða hvað?
Þannig hlýt ég að vera mjög hugsi yfir tvennum ummælum sem mætar konur settu á alnetið:
1. Plokkið er frábært tæki fyrir moral balancing. Nú er hægt að týna smá rusl og halda svo botnlausri neyslu áfram með góðri samvisku. Svo er meira að segja farið að selja alls konar meira drasl til að stunda plokkið.
2. Mér finnst persónulega frekar skondið að það sé orðið eitthvað millistéttaræði að fara út og tína rusl í heilsubótarskyni. Prollan í mér brosir aðeins á meðan ég hristi hausinn yfir tækifærismennsku kapítalismans í að snúa mögulegum umhverfisumbótum þess upp í andhverfu sína.
Eða er kannski óþarfi að flækja þetta svona, fara bara út og bæta aðeins nærumhverfið?
