Landsþing Viðreisnar stendur nú yfir í Hljómahöllinni í Reykjanesbæ. Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir, formaður Viðreisnar, hóf stefnuræðu sína nú fyrir stuttu, sem lesa má í heild sinni hér.
Í ræðu sinni nefndi Þorgerður að flokkurinn hafi nýtt tíma sinn vel:
„Við nýttum þann tíma sem við vorum í ríkisstjórn til að einfalda skattkerfið,
auka jafnræði milli atvinnugreina, við lækkuðum skuldir ríkissjóðs, stefndum að
kolefnisgjöldum fyrir framtíðina, jafnlaunavottun, afgreiddum biðmál,
opnuðum reikninga ríkisins, endurskoðun á landbúnaðarkerfinu hófst,
þverpólitísk nefnd um sanngjarnt gjald í sjávarútvegi var komið á,
peningastefnunefnd og samþykkisfrumvarp svo fátt eitt sé nefnt.“
Þá reynir Þorgerður að svara því hvers vegna flokkurinn hafi ekki „farið með himinskautum“ frá fyrsta degi, með tilvísun í frekar hóflegt fylgi í kosningum og skoðanakönnunum:
„En hvers vegna er það þá sem Viðreisn, ungur flokkur sem skuldar engum
hagsmunaöflum nokkurn skapaðan hlut, frjálslyndur velferðarflokkur,
alþjóðasinnaður jafnréttisflokkur sem hefur fólk raunverulega í fyrirrúmi,
styður við heilbrigt umhverfi fyrirtækja og segir úreltum viðhorfum stríð á
hendur, fer ekki með himinskautum frá fyrsta degi? Í mínum huga er svarið
tvíþætt. Annars vegar það sem margir telja einn hættulegasta lífsstílssjúkdóm
hins vestræna heims – meðvirkni. Hins vegar það sem er svo ríkt og skiljanlegt í
mannlegu eðli – ótti við breytingar. Þú veist hvað þú hefur en ekki endilega
hvað þú færð.
Þessi ótti við opnun samhliða frelsinu er sérstakur því með frelsinu kemur
getan til umbóta og framfara. Í stóra samhenginu er sköpunin, vísindin,
menningin, þróunin í atvinnulífinu afleiðing frjálsrar hugsunar – með henni
sprettur fram ímyndunaraflið, sköpunarkrafturinn og óttaleysi fólks við nýjar
hugmyndir og hugsanir. Fyrir nýja flokka eins og Viðreisn er það að vera óháð
og frjáls ómetanlegt – og jafnvel fyrir gamalgróna flokka, væri ótrúlega hollt að
leiða hugann af og til að frelsinu, (ég fer ekki fram á mikið) – því það er
mikilvægt fyrir hvert samfélag að greiða leið hinnar frjálsu hugsunar og
ávöxtunum sem henni fylgir.