Tveir yrðlingar voru að þvælast við bílastæðin við Djúpalón á Snæfellsnesi nú þegar hallaði undir kvöld. Fyrst kom annar, það er spurning hvort hann venji komur sínar þarna til að sníkja mat af túristum. Erlendis eru refir víða farnir að leita inn í þéttbýli. Ég átti ekkert að gefa honum. Það kannski heldur ekki gott að venja þessi villtu dýr á slíkar matargjafir.

Svo koma annar yrðlingur og þeir fóru að hlaupa um allt og leika sér eins ungviði gerir. Merkilegt að sjá þá skottast um með mikilli snerpu og hraða. Þeir komu alveg upp að fótum manns, það er ekki oft að maður sér refi sem eru svo gæfir.

Ég er ekki mikill náttúrufræðingur, en mér finnst alltaf jafngaman að segja útlendingum frá því að rebbi hafi verið eina spendýrið á Íslandi þegar maðurinn nam land þar, konungur í sínu ríki. Enda er þekkt hversu mörg nöfn þessi skepna hefur á íslensku, eins og t.d.:

Djangi, djanki, dratthali, dýr, fjallarefur, fjallrefur, gráfóta, heimskautarefur, holtaþór, lágfóta, melrakki, rebbali, rebbi, refur, skaufhali, skolli, tóa, tæfa, vargur, vembla

Þetta er innan þjóðgarðs svo líklega eru refirnir óhultir þarna.