Þetta er einhver besta ljósmynd sem ég hef séð af Uppsölum, stóra timburhúsinu sem stóð á horni Aðalstrætis og Túngötu. Það var rifið 1969, þá var í gildi skipulag sem gerði ráð fyrir að bílagötur færu yfir nánast alla Miðborgina. Það voru örfá hús sem áttu að fá að standa.

Nú er enn deilt um einkabílinn í Reykjavík, en á þessum árum var stefnan sú að hann ætti að ríkja einn, æðri öllu.

Við sjáum að Uppsalir eru orðnir býsna hrörlegir á myndinni og svo var um mestalla timburhúsabyggðina í Reykjavík. Húsin grotnuðu niður, voru rifin og sum brunnu. Þeim var ekki ætluð nein framtíð. Það var ekki fyrr en nokkrum árum síðar að vaknaði hreyfing um að bjarga Bernhöftstorfunni og Grjótaþorpinu.

Ég man eftir raftækjaverslun á fyrstu hæðinni á Uppsölum, en fyrir mitt minni mun hafa verið espressobar þar í kjallaranum, líklega fyrsti staðurinn sem seldi ítalskt kaffi á Íslandi.

Nafnið Uppsalir lifir enn í endurbyggðum húsum á horninu. Þar er vínstúka sem heitir þessu nafni. Þegar farið var út í að byggja þarna var það gert í blöndu af gömlum og nýjum stíl. Húsið sem reis minnir á Uppsali og þá sérstaklega turninn. Við getum sagt að þetta sé tilvitnun. Við getum svo deilt um hversu vel heppnað þetta er eða hvort hefði verið ráð að fara nær útliti gamla hússins?