Grapevine birtir pistil eftir Eric Luent Katalóníumann, sem hefur skrifað bók um Ísland sem nefnist „Ísland árið 2013, saga um blekkingu“. Greinin ber yfirskriftina: „Rólegir Íslendingar, þið eruð ekki að leiða lýðræðisbyltingu á alheimsvísu“. Eins og sjá má hér að neðan varð íslenski fáninn eins konar byltingartákn í mótmælum í löndum við Miðjarðarhaf eftir hrunið.

Luent er ósáttur við umfjöllun um Ísland eftir hrunið, að hér hafi orðið miklir atburðir, mikil lýðræðisvæðing og uppgjör. Hann segist hafa hlustað á Lawrence Lessing, prófessor við Harvard, flytja ræðu um þetta efni en hún hafi verið eintóm sykurhúð. Sjálfur komi hann frá stað, Katalóníu, þar sem séu í gangi sífelld mótmæli gegn kapítalismanum. Í þessu efni séu Íslendingar ekki leiðtogar í neinum skilningi.

Víða erlendis sé þó margt fólk sem trúi þessu. Í andófshreyfingum sunnar í Evrópu séu þúsundir Íslandsáhugamanna sem misskilji þetta allt, Luent segir að ekki þurfi fleira slíkt fólk.

Luent beinir sjónum sínu að stjórnarskránni sem var skrifuð á tíma síðustu ríkisstjórnar. Hann gagnrýnir sérstaklega að þar sé ekki boðið upp á neinn valkost við kapítalisma. Í henni séu engin ákvæði sem megi telja byltingarsinnuð, klásúlur sem fjalli um þátttöku almennings sé að finna í sjórnarskrám sem verið er að setja saman víða um heim.

Hann bendir á að margir staðir í heiminum, til dæmis bæjarfélög, sem hafa fleiri íbúa en Ísland séu að gera tilraunir með beint lýðræði. Svo nefnir hann Pírataflokkinn sem hann segir að hallist í senn til hægri og vinstri en sé ekki andsnúinn kapítalismanum.

Luent afbyggir líka goðsögnina um að Íslendingar séu eina þjóðin í heiminum þar sem bankamenn hafa verið sendir í fangelsi. Hann segir að þetta sé líka að gerast á Spáni, þar hafi verið höfðuð dómsmál bæði gegn bankamönnum og stjórnmálamönnum.

Gagnrýni Luents kemur frá vinstri – það dylst ekki. En ýmislegt í henni er umhugsunarvert.