Þjóðhagfræði (macroeconomics) er eins og vísindagrein sem hefur ekki aðeins staðnað í þrjá áratugi, heldur hefur getu hennar til að skilja heiminn í rauninni farið aftur.

Þannig leggur Paul Mason, einn helsti efnahagsblaðamaður Bretlands,  út af orðum Pauls Romers í grein í Guardian. Romer, sem hefur verið prófessor við virta háskóla og er nú aðalhagfræðingur Alþjóðabankans, birti nýlega grein sem nefnist The Trouble With Macroeconomics.

Mason segir að þetta séu tíðindi, því þarna sé á ferðinni virtur hagfræðingur sem hefur starfað innan kerfisins, ólíkt til dæmis Steve Keen, sem eitt sinn var gestur í Silfri Egils. Keen hefur haldið því fram að trú á úrelt efnahagslíkön hafi verið ein af orsökum kreppunnar 2008. En Keen sé utangarðsmaður – Romer sé innan garðs.

Þess vegna komi gagnrýni Romers illilega við kauninn á hagfræðinni. Meðal þess sem hann finnur að er hóphugsun, gagnrýnisleysi, samstaða sem minnir nánast á trúarsöfnuð og mjög takmörkuð vitund um að menn gætu haft á röngu að standa.

Eins og Mason orðar það í fyrirsögn: Það er tímabært að henda úreltum hagfræðilíkönum sem hafa gert heiminn að hættulegri stað.

Hér er svo viðtalið við Steve Keen úr Silfri Egils 12. febrúar 2012.