Erum við komin þangað? Þetta er forsíða Morgunblaðsins í dag. Fyrir íslenska neytendur er styrking krónunnar náttúrlega visst gleðiefni. Kaupmátturinn vex eftir langt skeið þar sem hann var slakur. Það er annað mál með útgerðina og ferðaþjónustuna sem hafa lifað afskaplega góða daga undanfarið.
Verður verkefni næstu ríkisstjórnar að reyna að kalla fram gengisfellingu?
Og þetta kallar líka fram umræðu um íslensku krónuna og hversu erfitt er að stýra henni – það er náttúrlega illt í efni ef hún setur allt á hliðina með reglulegu millibili. Ísland er nú sagt vera dýrasta land í heimi – vegna styrkingar krónunnar. Einn stjórnmálamaður talaði í vikunni um rússíbanareið í þessu sambandi.
Hagfróður lesandi síðunnar skrifaði mér bréf fyrir nokkru og sagði að gengið yrði stóra málið á næstunni.
Styrking krónunnar verður aðal umræðuefnið á næstunni. Hún dregur úr ofsagróða í útvegi og útflutningi þjónustu (aðallega í ferðaþjónustu). Á þessu efni eru margar fróðlegar hliðar. En styrking krónu er vitaskuld fagnaðarefni fyrir launþega og heimili sem á síðustu tíu árum vorum í fjötrum krónu. Fyrirtækin í landinu vilja mörg telja fram og halda bókhald í evrum með samþykki stjórnmálamanna sem vilja sumir líka geyma pening í öðrum gjaldmiðli en krónum.
Málið er að styrking krónu endurspeglar líka hversu mikil verðmæti eru fólgin í fiskinum í hafinum og sérstaklega íslenskri náttúru (sem er enn tiltölulega óspillt en því vilja margir stjórnmálamenn breyta til hins verra). Útlendingar eru til í að borga fúlgur fyrir aðgang að þessum fjársjóðum.