Maður er hálf uggandi út af horfum í veröldinni, það er erfitt að horfa á fréttir þessa dagana – en þá getur maður líka leitað skjóls í hlutum sem veita manni frið og næringu. Bækur hafa alltaf virkað þannig á mig að ég hef ekki bara ánægju af því að lesa þær, er frekar fljótur að lesa, þær fylla mig líka öryggistilfinningu.
Ég nýt þeirra forréttinda að fá einna fyrstur að lesa nýútkomnar bækur. Þar er margt sérlega áhugavert og gott. Ljóðabækur eftir Sigurð Pálsson, Gyrði Elíasson og Þorstein frá Hamri. Ný skáldsaga eftir Auði Övu Ólafsdóttur. Kröftugar og á köflum alveg djöfullegar smásögur eftir Steinar Braga. Smásagnasafn eftir Þórarin Eldjárn. Og líka örsögur eftir Gyrði.
Það er á leiðinni skáldsaga eftir Einar Kárason, ég er nýbúinn að lesa bókina þar sem Vigdís Gríms rekur ævi Siggu Halldórs, hugsa mér gott til glóðarinnar með ævisög Jóns lærða eftir Viðar Hreinsson. Svo er knöpp skáldsaga eftir Úlfar Þormóðsson sem er á náttborðinu, bókin hennar Gerðar Kristnýjar er líka knöpp í stílnum en andrúmsloftið magnað.
Það kemur líka skáldsaga eftir Sölva Björn Sigurðsson, ljóðabók eftir Sigurlín Bjarney, Sjón klárar þríleik sem hann nefnir Codex 1962 og svo eru bækur eftir nýgræðinga sem við fjölluðum um í Kiljunni í gær, Kött Grá Pje, Arngunni Árnadóttur, Sigríði Hagalín Björnsdóttur.
Ég nefni líka þýðingar á Ismail Kadare, Roberto Bolano, Jon Fosse og sjálfum Rimbaud. Gleymi mörgu, en mér sýnist þetta verða góð bókajól.
Perurnar í íbúðinni heitir bók með örsögum eftir Kött Grá Pje sem heitir í alvörunni Atli Steinþórsson og er þekktastur fyrir að flytja rapp. Þetta er nöglin á Atla sem sést á myndinni. Hann var í Kiljunni í gær.