Kæru gædar og dræverar !
Nú þegar þið eruð að jafna ykkur eftir sumarsísonið, er ekki úr vegi að rifja upp málfarið sem viðgengst í ferðaþjónustunni.
Ég hitti dræverinn minn við terminalinn í Keflavík. Hann var að koma úr transferi frá Selfossi. Ég spurði hvort hann væri á Sprinternum? „Nei ég er á nýja Benzinum hjá Iceeitthvað. En hvað eigum við að taka marga pax?“ spurði hann, „og eru allir með vácera eða eiga þeir að borga kontant?“ Daman á deskinum var búin að láta suma hafa kynningarkittið, en við létum svo hina hafa það í bússinum.
„Ég set bara dótið í treilerinn,“ sagði hann þegar fólkið kom og svo hélt hann áfram: „Við skulum sjá, þetta eru allavega 5 droppoffstaðir, en svo eigum við að taka fjögur pikkupp á leiðinni.“
„Ókey“ sagði hann, „en hvað eftir transferið?“ „Þá eigum við fara með nokkra í löns og svo afganginn í dinner um kvöldið. Á morgun eru sumir bókaðir í bröns, en þeir koma sér sjálfir. Við skiluðum svo nokkrum af okkur í löbbíinu á Hilton, en afgangurinn var í bedandbrekkfast í Skipholti. „Hann var nú ekkert liðlegur í resepsjóninni,“ sagði bílstjórinn, líklega orðinn leiður á hávaðanum á happyhour liðinu, enda ekki að furða.
Aftur fórum við í bússinn og dræverinn spurði hvort hann mætti fá sér brekkfast með okkur í fyrramálið, áður en við færum í sætsíing í Reykjavík. Þetta var prítúr sem við vorum að fara í og sumir í grúppunnivoru að fara í pasttúr, en svo kom í ljós að það voru nokkrir nósjós sem höfðu droppað út alveg lastminit. Líderinn þeirra sagðist ekki vita neitt um þetta fólk, því það hafði ekkert komið fram um það á brífingunni Þessi hópur var svo í velkomdinner um kvöldið, en fyrsti hópurinn aftur á móti í farvelldinner kvöldið eftir.
Þið kæru lesendur bætið svo við orðaforðann.
— — —
Þessi skemmtilegi pistill er eftir Kára Jónasson, fyrrverandi fréttastjóra á Ríkisútvarpinu, en hann hefur einnig fengist við leiðsögumannastörf. Kári veitti mér góðfúslegt leyfi til að birta hann. Þarna eru smá sýnishorn af enskuskotnu tungutaki sem viðgengst í ferðaþjónustunni.