Þetta er fallega og drengilega skrifað, kveðja frá franska landsliðinu til þess íslenska.
Franska liðið spilaði sennilega besta leik sem nokkurt lið hefur spilað í keppninni til þessa. Það hefur í sínum röðum frábæra einstaklinga, en náði líka að spila skipulega og Deschampes þjálfari hafði augljóslega greint leikstíl íslenska liðsins. Maður efast um að hinn enski Hodgeson hafi nennt því.
Tvö mörk Íslands í seinni hálfleik breyttu stöðunni aldeilis fyrir okkur, það þýðir að íslenska liðið kveður með mikilli reisn – vinnur meira að segja seinni hálfleikinn 2-1. Það er líka skemmtilegt hvað íslenska liðið náði að skora mörg mörk í keppninni. Þó er hugsanlegt að Frakkarnir hafi þá verið farnir að slaka aðeins á. Þeir eru mörgum klössum fyrir ofan Englendingana sem við unnum svo glæsilega.
Viðureign Frakka og Þjóðverja verður söguleg – það er alltaf þannig þegar þessar þjóðir mætast. Deschamps segir að þar mæti Frakkar „besta liði í heimi“. En ýmsir leikmenn sem eru í franska liðinu eru meira skapandi og skemmtilegri á að horfa en þeir þýsku. Þjóðverjarnir hafa varla sýnt nema í svona 10 mínútur á öllu mótinu hvers vegna þeir eru heimsmeistarar.
Og sjálfsagt rifja menn enn einu sinni upp viðureign Frakka og Þjóðverja á HM 1982 þegar Þýskaland vann með einu mesta fólskubragði í sögu fótboltans, árás markmannsins Schumachers á framherjann Battiston.
Nú tekur við næsta verkefni íslenska landsliðisins, það er undankeppnin fyrir heimsmeistaramótið í fótbolta sem verður haldið í Rússlandi 2018. Möguleikar Íslands eru þokkalegir, en það verður að segjast eins og er að þetta eru ekki endilega skemmtilegustu andstæðingar sem hægt er að hugsa sér.
Fyrsti leikurinn er í Kænugarði 5. september, gegn Úkraínu. Fyrsta sætið í riðlinum gefur rétt á þáttöku á HM, annað sætið gefur færi á þátttöku í umspili.