Eina alvöru lausnin á flóttamannastraumnum frá Sýrlandi er fjölþjóðleg. Það er ekki annað hægt en að þjóðir heims taki sig saman um að finna leið út þessu skelfilega ástandi. Hinn möguleikinn er hræðilegur, sá að rísi girðingar hvarvetna í Evrópu en flóttamenn lokist inni í ríkjum sem liggja næst átakasvæðnum og þau verði smátt og smátt glundroðanum að bráð.
Í raun ætti þetta ekki að vera svo erfitt. Vandinn er svo langt í frá að vera óyfirstíganlegur. Í lok síðari heimstyrjaldarinnar voru milljónir manna á vergangi í Evrópu. Fólk sem hafði verið flutt burt í nauðungarvinnu, fangar úr útrýmingarbúðum, Þjóðverjar á flótta undan Rússum, munaðarlaus börn, ekkjur og örkumla menn.
Þetta var margfalt stærra vandamál en nú er. Þá var Evrópa fátæk og í rústum eftir stríðið. Nú er álfan rík og aflögufær. Miðað við íbúatölu Evrópu er flóttamannastraumurinn ekki einu sinni svo mikill, ekki hlutfallslega.
En það verður að segjast eins og er að viðbrögð alþjóðasamfélagsins eru til skammar. Evrópusambandið er sem lamað, Bandaríkin vilja ekki bera neina ábyrgð, Rússlandi virðist mest í mun að auka á vandann til að grafa undan stjórnarfari í álfunni. Leiðtogar í einstaka ríkjum eru hræddir við framrás hægriöfgamanna og vilja helst þvo hendur sínar af flóttamannavandanum. Þeir hugsa um kosningar heima hjá sér.
Afleiðingin er sú að Grikkir með sitt víðfema Eyjahaf sem er erfitt að verja, sitja uppi með endalausar bylgjur flóttamanna. Ríki norðan Grikklands eru að naga sig saman um að loka landamærum að þeim forspurðum. Grikkland er í alvarlegri efnahagskreppu. Smáþjóðin Grikkir er ekki neinni aðstöðu til að taka á sig byrðar eins og þessar– sem að talsverðu leyti stafa af hernaðarbrölti stórvelda í Miðausturlöndum.
Á þeim hernaði bera Grikkir enga ábygð né heldur stjórnmálaástandinu í þessum heimshluta. Það er ekkert réttlæti í því að breyta Grikklandi í risastórar flóttamannabúðir og vera Grikkja í ESB og NATO ætti að tryggja að svo verði ekki.
Þetta er mikil prófraun fyrir Evrópusambandið. Það viðurkenna bæði Angela Merkel og Donald Tusk. En það verður að segjast eins og er að ESB hefur brugðist seint og illa við vandanum. Hann var lengi yfirvofandi áður en straumurinn braust fram af slíkum krafti sem hefur verið síðasta árið. Það er skelfilegt að sjá fréttamyndir af lögreglu sem notar táragas og kylfur gegn flóttafólki reynir að bjarga lífi sínu undan stríðsátökum. Maður spyr: Hvenær verða byssurnar teknar fram til að skjóta á flóttamenn?
Það er sú lausn sem sundrung Evrópu býður upp á.
