Val Jean-Claude Juncker sem framkvæmdastjóra Evrópusambandsins var enn einn liðurinn í að gera ESB enn meira óaðlandi en það var áður.
Og er þó af af ýmsu að taka á þessum tíma efnahagslegrar stöðnunar innan sambandsins. Kannski er ekki nema von að ýmsir evrópusinnar séu örvæntingarfullir.
Nick Cohen er einn besti blaðamaður Bretlands – þegar Juncker var í framboði skrifaði hann mesta hneykslið í tengslum við hann væri heimaland hans, þar sem hann var forsætisráðherra, Lúxemborg, eitt mesta skattaskjól veraldarinnar.
Cohen sagði að Juncker hefði á ferli sínum starfað sleitulaust að því að gera samfélagið óréttlátara.
Eva Joly tjáir sig um Lúxemborg og stórfyrirtækin á Facebook. Hún hefur lengi barist manna harðast gegn skattaundanskotum og -svikum í gegnum slíka aflandsstarfssemi.
Í einni færslu segir hún að velmegunin í Lúxemborg sé á kostnað annarra Evrópuríkja. Afhjúpanirnar hljóti að senda rafstraum til allra þeirra sem hingað til hafa látið eins og ekkert sé.
Og í annarri færslu segir hún:
Jean-Claude Juncker, Président de la Commission Européenne n’a plus le choix. Il doit agir ou partir!
Annað hvort gerir Juncker eitthvað í málunum eða lætur sig hverfa!