Það er mikill fengur fyrir Eyjuna að Þorsteinn Pálsson skuli vera farinn að skrifa vikulega pistla hér á vefsvæðið.
Þorsteinn er ekki maður stórra orða, en greinar hans eru skrifaðar af þekkingu og rökfestu. Maður þarf ekki alltaf að vera sammála honum, en maður græðir yfirleitt eitthvað á lestrinum.
Í pistli sem birtist í dag og ber yfirskriftina Er hroki í boðskap Seðlabankans? leggur Þorsteinn út af tveimur atburðum í vikunni, mótmælum á Austurvelli og stýrivaxtalækkun Seðlabankans og ræðu sem Már Guðmundsson flutti af því tilefni.
Þar talaði Már Guðmundsson um að bjart væri framundan í íslensku efnahagslífi, en varaði við launahækkunum.
Þorsteinn skrifar:
Fullyrðing bankans um að útlendingar horfi með stjörnur í augunum til efnahagsundursins hér rímar illa við það álit að útilokað sé að borga sömu laun og þau lönd sem sögð eru öfunda okkur svo mikið.
Þó að rétt sé að halda til haga góðum árangri þarf að segja satt um veikleikana sem gera það að verkum að við stöndum ekki jafnfætis grannþjóðunum. Þær öfunda okkur ekki af miklu minni framleiðni, gjaldeyriskreppu, höftum, lánshæfismati við mörk ruslflokks, neikvæðu framlagi útflutnings til hagvaxtar og spá um viðskiptahalla. Af hverju sagði Seðlabankinn það ekki?