Einhvern tíma var sagt í tímaritinu Economist að Norðurlandaráð væri tilgangslausasta alþjóðasamstarf í heimi.
Þetta varð tilefni til móðgunar víða á Norðurlöndunum, en í þessu var þó sannleikskorn. Það kemur ekkert sérlega mikið út úr norrænu samstarfi þótt það sé í sjálfu sér viðkunnanlegt.
Enda vilja sumir ganga lengra, færa Norðurlöndin nær hvort öðru, jafnvel stofna norrænt sambandsríki.
Það eru ljómandi skemmtilegar hugmyndir, en eru kannski nær því að vera samkvæmisleikur en eitthvað annað. Það má spekúlera í þessu, en sannleikurinn er sá að Norðurlöndin eru ekki að fara að ganga í sambandsríki eða yfirleitt að efla norrænt samstarf.
Staðan er sú að þrjú Norðurlandanna eru í ESB – þunginn í utanríkispólitík þeirra beinist þangað. Eitt þeirra notar evruna. Eitt er ríkasta land í heimi og notar aurana meðal annars til að halda úti öflugustu byggðastefnu sem þekkist í veröldinni.
En það er svosem gott að láta sig dreyma.