Það er merkilegt að Sigmundur Davíð Gunnlaugsson og Höskuldur Þórhallsson skuli ekki geta komið sér saman um hvort Sigmundur hafi látið Höskuld vita að hann væri á leið í framboð í Norðausturkjördæmi.
Hver sem skýringin er, þá gerist þetta allt mjög hratt.
Birkir Jón hættir fyrir norðan, Sigmundur og Höskuldur tilkynna framboð þar, Siv hættir í Kraganum og Eygló tilkynnir framboð þar – og svo segir Sigmundur að áhugavert fólk sé á leiðinni í framboð fyrir flokkinn í Reykjavík.
Það verður forvitnilegt að sjá úr hvaða átt þeir frambjóðendur koma – verður það prúðir miðjumenn eða fólk sem hefur tilhneigingu til upphlaupa?
En Framsókn má eiga að hún er búin að losa sig við alla þá sem voru á þingi fyrir flokkinn fyrir hrun og höfðu einhver áhrif. Það er meira en aðrir flokkar geta sagt.
En atburðirnir fyrir norðan eru frekar pínlegir. Það er rétt að þarna er helsta vígi flokksins. Enginn skilur Framsókn nema hann átti sig á hvað hún stendur djúpum rótum fyrir norðan og austan. Þar hefur flokkurinn stundum náð því að vera raunveruleg fjöldahreyfing – meðan hann hefur verið að ströggla við að ná inn fulltrúum í höfuðborginni.
Höskuldur Þórhallsson er leiðtogi flokksins á Akureyri, í höfuðstað Norðurlands. Hann er alinn þar upp, pabbi hans var vinsæll prestur í Akureyrarkirkju, honum fannst að sinn tími væri kominn að leiða flokkinn í kjördæminu – og lái honum hver sem vill. Nú segist hann ætla að berjast við flokksformanninn um fyrsta sætið – það gæti orðið harður slagur.
