Ég er ekki vanur að tuða mikið yfir umferðarmálum, en….

Þegar aldurinn færist yfir gerist maður nokkuð náttblindur. Maður finnur mest fyrir þessu þegar tekur að dimma á veturna – nú bregður birtu upp úr fjögur síðdegis.

Þá rétt greinir maður skuggaverur paufast í myrkrinu, börn og fullorðna – suma sér maður varla.

Það er greinilega í tísku að vera dökklæddur – þannig samlagast menn myrkrinu.

Stundum hefur verið rekinn áróður fyrir notkun endurskinsmerkja, og hefur oft borið árangur. Nú ber hins vegar svo við að endurskinsmerki eru fremur fátíð. Maður sér börn paufast áfram í myrkrinu í dökkum úlpum, án nokkurs sem gæti hjálpað manni að koma auga á þau.

Ég fór að kanna þetta með endurskinsmerki og komst að því að þau er ekkert sérlega auðvelt að finna. Þau ættu auðvitað að liggja frammi í skólum og á vinnustöðum. Sum sem hægt er að nálgast eru reyndar lítil og tíkarleg – þegar helst er þörf á stórum og áberandi merkjum. Helst þarf að vera hægt að líma merkin á eða festa þau vel – merki sem eru fest með nælu detta gjarnan af.

En eins og ég segi, kannski myndi ég ekki skrifa þennan pistil nema vegna þess að náttblinda er farin að segja til sín. En þar er ég víst ekki sá eini.

Gömul auglýsing frá Umferðarráði þar sem hvatt er til notkunar endurskinsmerkja?