Maður gleypti í sig bækur Sven Hassel á bókasöfnum, með persónunum Lilla, Porta, Legíóneranum, Gamlingjanum og Sven, sá síðasttaldi var einhvers konar útgáfa af honum sjálfum. Á þeim árum var ekki um það að ræða að maður eignaðist svona bækur, maður fékk þær á söfnum.

Bækurnar hétu nöfnum eins og Hersveit hinna fordæmdu, Dauðinn á skriðbeltum – ég hætti að fylgjast með þegar Monte Cassino kom út. Það var snemma á áttunda áratugnum, ég datt semsagt snemma úr lesendahópnum.

Maður var svosem ekkert að pæla í því þá, það var sama hvaðan gott kom, en Hassel var víst danskur – og hafði barist með Þjóðverjum í stríðinu. Bækurnar gerðust í þýskri refsiherdeild og þær voru miklu hrjúfari og ofbeldisfyllri en stöffið eftir Alistair MacLean sem var selt í bílförmum til jólagjafa.

Maður var ekki viss um að maður mætti lesa þetta – vildi helst ekki að foreldrarnir kæmust á snoðir um hvað stæði í þessum bókum. Þetta var heldur nöturleg sýn á lífið, bækurnar voru fullar af morðingjum og illþýði – það örlaði á gæsku og hetjulund en slíkt átti frekar undir högg að sækja.

Það svo verið deilt um hvað Hassel upplifði af þessu sjálfur, það hefur verið sagt að hann hafi verið lygalaupur sem skáldaði þetta allt upp eða heyrði það frá dönskum SS-mönnum sem hann kynntist – hann hafi eytt stríðsárunum í Danmörku. En menn hafa samt velt því mikir sér hverjar af persónum hans séu raunverulegar – það má sjá á internetinu.

En nú er Hassel dáinn, í hárri elli, hann fæddist 1917 og dó í fyrradag á Spáni, en þar hafði hann búið lengi. Það er sagt að bækur hans hafi selst í meira en 50 milljónum eintaka.

Það er sagt að bækur Hassels hafi selst í meira en 50 milljónum eintaka.