Rússland er undir stjórn forseta sem sífellt opinberar betur fasískt eðli sitt. Að gömlum sið eru Rússar aftur farnir að tuddast á nágrönnum sínum. Og nú eru þeir aftur byrjaðir að stunda herflug í anda kalda stríðsins. Má vel vera að Bandaríkjamenn séu búnir að ögra Rússum. En Pútín er vís til að notfæra sér það til hins ítrasta til að herða einræðistök sín og hnykkla vöðvana framan í nágrannaþjóðir.

Rússar kunna að virðast veikir en þeir eru skyndilega orðnir miklu ríkari en áður vegna olíu- og gasgróða. Og þeir eiga helling af kjarnorkuvopnum. Pútín er fyrrverandi KGB. Á myndum fer hann stundum úr að ofan; þá lítur hann út eins og þrjótur úr James Bond myndum. Maginn er eins og þvottabretti en hugur hans er ennþá í KGB. Frá barnsaldri þráði hann að ganga í leynilögregluna.

Viðbrögð Steingríms J. Sigfússonar við herfluginu eru þau að við megum ekki endurvekja „Rússagrýluna“.

Var þá ógnin sem stóð af Rússum aldrei nema grýla – saga til að hræða börn? Ímyndun?

Rússagrýlan gekk ljósum logum á síðum Morgunblaðsins í eina tíð. Blaðið lagði líka stund á það sem var einfaldlega kallað „Moggalygin“.

Moggalygin fól í sér að stjórnarfar í kommúnistaríkjum væri vont og að heiminum stæði ógn af kommúnismanum.

Einn helsti vandi Rússlands er sá að þar hefur aldrei farið fram neitt uppgjör við voðalega fortíð. Þess vegna hafa Rússar ekkert lært af sögunni. Pútín er farinn að gefa dýrkun á Stalín undir fótinn. Og þess vegna getur Rússland orðið hættulegt aftur – ólíkt til dæmis Þýskalandi.