Nú eru Rússar aftur orðnir heimsvaldasinnaðir. Það er svosem ekki nýtt – þeir hafa yfirleitt ekki getað verið lengi til friðs. Það er líka búið að stofna sérstakar ungliðasveitir sem dýrka og dá Pútín forseta og lemja á þeim sem honum eru ekki þóknanlegir. Fjölmiðlum sem gagnrýna forsetann er lokað. Óvinir hans eru myrtir. Hann er jú einu sinni fyrrverandi stöðvarstjóri úr KGB.

Svo sendu þeir kafbát undir Norðurpólinn – nú skal hann verða hluti af þessu víðlendasta ríki heims. Þeir komu fyrir rússneskum fána undir heimskautaísnum.

En þrettán ára drengur í smábæ í Finnlandi sá að eitthvað var bogið við myndirnar sem voru sendar út frá þessum atburði. Hann fór að bera saman í tölvunni sinni og komst að því að myndefnið sem átti að vera frá kafbátsferð Rússanna var í raun úr kvikmyndinni Titanic.

Er þá kannski hægt að segja að þessi leiðangur Rússanna sé tómur bjánagangur?

Nei, kannski ekki. Það væri ekki gaman að þurfa aftur að fara að takast á við rússneska ógn og yfirgang á norðurhveli.