Michael Dibdin samdi röð bóka um ítalskan lögreglumann sem nefnist Aurelio Zen. Þetta er afar viðfelldinn karakter, svolítið úti á þekju, maður sér hann fyrir sér sem gráleitan mann, nokkuð vel klæddan, hugsar mikið – er ekki alltof öruggur með sjálfan sig. Hann er réttnefnd andhetja.
Zen er heiðarlegur, furðu óspilltur, en allt í kringum hann kraumar spillingin sem er landlæg á Ítalíu. Með því að lesa bækurnar um hann fær maður furðu góða mynd af þessu einkennilega og forna landi.
Um persónuna Zen skrifaði Dibdin röð lögreglusagna sem eru meðal þeirra bestu sem hafa verið samdar. Ég held hann hafi ekki fengið næga viðurkenningu fyrir þær. Ég las að einhvern tíma hefði komið upp sú hugmynd að tilnefna hann til Booker verðlauna, en viðbrögðin voru ekki annað en fuss og svei.
Og nú mun Dibdin vera látinn. Ég vissi það ekki fyrr en nú. Hann var nýorðinn sextugur, fæddur í Wolverhampton, dáinn í Seattle. Á næstu dögum á víst að koma út síðasta bókin um Aurelio Zen.
