Blóðþyrstir og herskáir vígamenn Ísraela nýta sér alla jafna hefndarréttinn úr hófi fram. Hverja og eina einustu árás af hálfu veikburða andstæðinga sinna fyrir botni Miðjarðarhafs, gjalda þeir fyrir með gereyðingu. Og mannfall skiptir þá engu máli. Enda eru skotmörkin ekki síst barnasjúkrahús.
Frá því Hamasliðar réðust með svívirðilegum hætti á Ísrael í byrjun október 2023 hafa herforingjar Ísraela engu eirt. Þeir vita sem er að þeirra líkar hafa heimild hins frjálsa heims til að stráfella arabana allt í kring. Gasaströndin er rústir einar. Og palestínskir flóttamenn sem hírast þar í tjöldum fá hvorki lyf né matvæli til að sjá sér farborða. Mannúðaraðstoð yfir landamærin frá Ísrael er bönnuð.
Gegndarlaust þjóðarmorð á tugþúsundum saklausra Palestínumanna hefur haldið áfram í hartnær átján mánuði, af því að Vesturveldin líta undan. Þau kinnroða sig ekki einu sinni við að geðjast herskáustu öfgahrottum Ísraelsstjórnar sem hafa margsinnis lýst því yfir að hrekja eigi alla araba frá Gasa jafnt sem Vesturbakkanum, en þar séu óværur einar komnar, eins og innfæddum hefur verið líkt við af hálfu síonista. Í þeim kjaftfora hópi eru ráðherrar sem spillingarrefurinn Benjamín Netanyahu klappar upp sem sína helstu bandamenn.
Og nú hefur valdatrúðurinn Donald Trump boðað baðströnd á endilangri Gasaströndinni, svo að forréttindapakkið af hans sauðahúsi geti sleikt þar sólina á blóði drifnum völlunum.
Á meðan herðist ólin að hálsi alþýðufólksins.
En núna drepa þeir einmitt tvo fyrir einn. Það er nýlundan á Vesturbakkanum, en linnulaust landránið á þeim slóðunum hefur gleymst á meðan hreinsanirnar ganga yfir á Gasa. Í landtökubyggðum Ísraela á Vesturbakkanum eru komnir í sölu stuttermabolir þar sem þungaðar palestínskar konur sjást í byssumiði hermannsins. Slagorð bolsins er: Tveir fyrir einn!
Og þetta er mórall sögunnar sem nú vindur fram á meðan alþjóðasamfélagið beinir blinda auganu að þessum ósköpum öllum.
„Og kynsystur hennar, sem bera barn undir belti á næstu mánuðum og misserum, munu heldur ekki lifa af herferðina gegn ófæddum börnum.“
Lítil frétt, frá því fyrir mánuði, fór nefnilega ekki hátt. „Ísraelsk leyniskytta myrti Jamal Shalabi og ófætt barn hennar 9. febrúar. Læknar gátu ekki bjargað ófæddu barni hennar vegna þess að Ísraelsmenn hindruðu aðgang þeirra að hinni látnu móður.“
Og svona er nú hin hversdagslega grimmd sem blasir við í boði okkar sem yppta öxlum.
Atburðurinn sem hér um ræðir þótti vera svo mikil snilld að bolirnir – tveir fyrir einn – seljast nú sem aldrei fyrr hjá herskáum Síonistum sem lifa í þeim bergmálshelli Trumpista og annarra talíbana á Vesturlöndum sem vilja ræna palestínska alþýðu öllu því landssvæði sem henni hefur verið marglofað af hverri alþjóðastofnuninni af annarri frá stofnun Ísraelsríkis árið 1948. Sama á raunar við um fjölda þjóðríkja, þar á meðal Ísland, en viðurkenning Alþingis á fullveldi og sjálfstæði Palestínu var samþykkt síðla árs 2011 af kjörnum fulltrúum allra stjórnmálaflokka nema Sjálfstæðisflokksins. En sér er nú hvert sjálfstæðið á þeim bænum.
Bráðum fimmtán árum seinna beina bolaklæddir ribbaldar byssum sínum að ófrískum konum. Það er vegna þess að þeir komast upp með allan mögulegan hrottaskap og viðbjóð sem alþjóðlegir samningar, sem lúta að vopnuðum átökum, leggja blátt bann við.
Jamal Shalabi naut engrar verndar af þeim sáttmálunum. Og kynsystur hennar, sem bera barn undir belti á næstu mánuðum og misserum, munu heldur ekki lifa af herferðina gegn ófæddum börnum. Þær verða leitaðar uppi af byssuóðum hrottum í bolum sínum.
Því tveir fyrir einn er komið í tísku.
