Sjónvarpsstjarnan, rithöfundurinn og heilsusérfræðingur Jillian Michaels, sem margir kannast kannski við sem einkaþjálfara í sjónvarpsþáttunum The Biggest Loser heldur einnig úti hlaðvarpinu, Keeping It Real.
Þar segir hún frá nýlegri ferð til lýtalæknisins síns, sem hún segir þann eina sem hún treystir til að sprauta bótóx í andlitið á sér. Segir hún þau hafa byrjað að tala um það sem allir í Hollywood virðast vera að nota, þyngdarstjórnunarlyfið Ozempic og hið svokallaða Ozempic-andlit (e. „Ozempic Face“), eitthvað sem Michaels segir lækninn hennar vera raunverulegt – og mun verra en nokkur gerir sér grein fyrir.
Michaels bendir máli sínu til stuðnings á stjörnurnar sem fjölmenntu á rauða dregilinn á SAG verðlaununum á sunnudag.
„Við erum gegnsýrð af sögum af því hvernig það sem er þekkt sem GLP-1 lyf eins og Ozempic (og Mounjaro, Wegovy og önnur slík lyf) eru hinn nýja heilagi gral heilsunnar, sem bjóða upp á ýmsa fleiri kosti en bara að kílóin hrynji af. En það sem er þægilega sópað undir teppið eru hryllingssögurnar.
Mögulegar aukaverkanir sem oftast eru ræddar, skjaldkirtilskrabbamein, brisbólga, magalömun, ættu að duga til að fá fólk til að hugsa sig um tvisvar áður en það notar lyfin.“
Michaels segir þessar aukaverkanir þó bara vera toppinn á ísjakanum. Segir hún eftir samtalið við lækninn marga lækna í öllum sérgreinum, geðlækna, meltingarlækna, hjartalækna, næringafræðinga ekki minnast á þessar aukaverkanir. Af hverju? Jú það væri sannkallað atvinnusjálfsmorð þar sem vinsældir lyfjanna eru geigvænlegar. Lyfjaiðnaðurinn meðstuðningi eftirlitsstofnana og fjölmiðla hafi breytt læknisfræðinni þar sem blind trú kemur í stað vísindalegrar umræðu.
„Sumar af þessum „hvísluðu“ hugsanlegu aukaverkunum sem þú gætir hafa heyrt um: Ozempic-andlit, auðvitað, en einnig hárlos og minni kynhvöt. Aðrar sem þú hefur líklega ekki heyrt um: magabezoar (harður ómeltanlegur massi sem getur myndast í þörmum), sjálfsvígshugsanir, hraðari öldrun og fleira.
Svo við tölum meira um Ozempic-andlitið, þá eru margir sem hafa gert ráð fyrir að það sé einfaldlega afleiðing minnkaðs andlitsrúmmáls vegna þyngdartaps sem lætur marga líta út fyrir að hafa elst eftir þyngdartapið. Hins vegar, byggt á víðtækri faglegri reynslu minni af því að hjálpa fólki að léttast í gegnum árin, hef ég aldrei séð það líta út fyrir að vera eldra – aðeins yngra. Satt að segja hafði ég ekki velt þessu máli mikið fyrir mér þar sem ég hef einbeitt mér meira að hugsanlegum lífshættulegum aukaverkunum lyfjanna.“
Michaels segist þó hafa farið að leiða hugann að þessum afleiðingum eftir að læknirinn hennar sagði henni að sjúklingar hans á GLP-1 lyfjum væru „að eldast á hraðbraut“ og sumir litu út fyrir að vera áratug eldri á innan við ári.
„Hann sagði að húð þeirra virtist ekki bara eldri – hún hegðaði sér eldri, missti teygjanleika, hrukkur væru fleiri og húðin grói hægar. Jafnvel bandvefurinn sem styður uppbyggingu andlitsins, var að verða þynnri og veikari. Svo virðist sem GLP-1 lyf geti hraðað niðurbroti byggingarpróteina eins og kollagens, elastíns og hýalúrónsýru á skelfilegum hraða.“
Michaels segist hafa hellt sér í fræðin og fundið rannsóknir sem benda til þess að GLP-1 lyf hafi hugsanlega gert fituafleiddar stofnfrumur óvirkar í efri húðlögum. Þessar stofnfrumur gegni mikilvægu hlutverki í heilleika húðarinnar, þar sem þær gefa frá sér boðefni sem örva trefjafrumur til að framleiða helstu byggingareiningarnar sem viðhalda unglegri, seigurri húð.“
Michaels segir meltingarlækni, Dr. Sabine Hazan meltingarlæknir, hafa varað hana við hugsanlegri hættu af GLP-1 lyfjum sem seinka magatæmingu, tæknileg leið til að segja að matur sitji í þörmunum.
„Hún hafði áhyggjur af því að þetta gæti truflað örveru í þörmum, trilljónum örvera sem eru nauðsynlegar fyrir meltingu, ónæmi og almenna heilsu. Hún velti því einnig fyrir sér að skertur hreyfanleiki í þörmum gæti leitt til sjúkdóma eins og SIBO (ofvöxtur smáþarmabaktería), hræðilegs kvilla sem veldur uppþembu, heilaþoku, skapsveiflum og gerir mann kúka í tjörupollum (ekki ofhækkun).“
Michaels tók viðtal við Dr. Heather Heying sem hafði uppi svipaðar áhyggjur.
„Hún benti á að mjög hægur hreyfanleiki í þörmum gæti haft langvarandi afleiðingar, þar á meðal fjölda sjúkdóma sem tengjast magakrabbameini.“
Michaels segist einnig hafa fundið nokkrar rannsóknir sem sýnt hafa fram á miklar magabólgur hjá sjúklingum á GLP-1 lyfjum. Matur, slím og lyfjaleifar harðna í steinlíkar myndanir í maganum. Ómeðhöndlaðir vaxa þessir bezoar, sumir í bólgur á stærð við greipaldin, sem veldur ógleði, uppköstum og miklum kviðverkjum. Í verstu tilfellum leiða þær til lífshættulegra stíflna, eyða slímhúð magans, valda sýkingum og gæti þurft skurðaðgerð til að fjarlægja.
„Við skulum tala hreint út. Þyngdartap á að efla kynlíf þitt, ekki eyðileggja það.
Einn af hvatningum mínum fyrir karlkyns keppendur í sjónvarpsþáttunum The Biggest Loser var að segja þeim að stinning þeirra væri að fara að fá alvarlega uppfærslu. Þökk sé bættri hjarta- og æðastarfsemi gerir aukið blóðflæði þessar stinningar sterkari en nokkru sinni fyrr. En hér er vandamálið: Sumir karlmenn á Ozempic og öðrum GLP-1 lyfjum segja frá skelfilegum lækkunum á testósteróni og erfiðleikum með að ná honum upp.
Konur eru á sama tíma einnig að upplifa minnkandi kynhvöt.“
Michaels vísar til geðlækna sem segja þyngdarstjórnunarlyfin breyta því hvernig dópamín (velferðarhormón heilans) virkar og hvernig þau virðast hafa áhrif á samskipti meltingarvegar og heila og hormónajafnvægi.
„Með því að seinka magatæmingu og bæla löngun, slökkva GLP-1 lyf verðlaunakerfi heilans, sem stjórnar ekki bara hegðun í matarleit heldur einnig hvatningu og ánægju – þar á meðal kynhvöt. Breytingar á samsetningu örvera í þörmum hafa einnig áhrif á framleiðslu taugaboðefna, svo það er engin furða að sumum sem nota lyfin finnist kynhvötin hrynja. Þó að sumir tilkynni um aukið sjálfstraust og orku þegar þeir léttast, hafa aðrir lýst tilfinningalegum sljóleika, áhugaleysi um nánd og jafnvel minni lífslöngun.“
Michaels segir ekki dæma neinn sem velur að nýta sér þyngdarstjórnunarlyf, allir eigi rétt á að taka ákvarðanir um sinn eigin líkama. Skortur sé hins vegar á gagnsæju samtali um raunveruleg áhrif lyfjanna.
„Samtalið um þessi lyf beinist yfirgnæfandi að ávinningi þeirra, á meðan hugsanlega alvarleg áhætta er lítilsvirt eða henni vísað á bug.“
