Héraðsdómur Reykjavíkur hefur hafnað því að bótagreiðslur ríkisins til konu sem var bendluð við líkamsárás verði hækkaðar. Málið var fellt niður en sá sem fyrir árásinni varð kenndi sínum eigin bróður um hana.
Konan krafðist 1.500.000 króna, auk vaxta og dráttarvaxta, í miskabætur vegna aðgerða lögreglu í hennar garð.
Málið má rekja til ársins 2020. Þá barst rétt eftir miðnætti tilkynning um alvarlega líkamsárás í húsi í Reykjavík. Á vettvangi var brotaþolinn, karlmaður, með mikla áverka á höfði. Sagðist hann telja bróður sinn eiga hlut að máli. Gler að útidyrahurð íbúðarinnar var brotið og blóð víða á gólfinu í forstofu og á gangi í íbúðinni. Skaft af hnífi fannst á stétt fyrir utan íbúðina en hnífsblaðið fannst í forstofunni. Sambýliskona brotaþolans sagði 3 til 5 einstaklinga hafa verið að verki. Strákar og ein stelpa. Þau hefðu verið hettuklædd með klúta fyrir andlitunum.
Þessa sömu nótt voru síðan þrír einstaklingar handteknir í bílakjallara í Kópavogi. Bróðir brotaþolans, konan og félagi þeirra. Leitað var í bifreiðinni sem þau voru á og fundust þar vasahnífar, verkfæri sem talið var að hefðu verið notuð við árásina, sóttvarnargrímur og tveir farsímar.
Rætt var við bróðurinn sem sagði brotaþolann hafa hótað sér. Viðurkenndi hann að hafa ekið að heimili bróður síns ásamt konunni og þremur félögum þeirra. Þau hafi farið út úr bifreiðinni en hann beðið eftir þeim og ekið svo á brott þegar þau hafi komið aftur.
Konan var handtekin og vistuð í fangaklefa þar til skýrsla var tekin af henni um klukkan 13 daginn eftir. Neitaði hún að hafa tekið þátt í árásinni og að hafa verið viðstödd hana. Hald var lagt á farsíma hennar en hún neitaði að veita lögreglu heimild til að rannsaka innihaldið.
Lögreglan fékk leyfi með dómsúrskurði til að rannsaka innihald síma konunnar. Gögn í síma hennar vörpuðu ekki ljósi á málsatvik og símanum var skilað til hennar.
Í maí 2023 voru rannsóknargögn málsins afhent héraðssaksóknara til meðferðar en í júlí 2023 var konunni tilkynnt að rannsókn málsins hefði verið hætt.
Konan krafðist í kjölfarið bóta en viðræður í málinu báru ekki árangur og því kom það til kasta dómstóla.
Konan sagði eina og hálfa milljón króna vera hæfilegar miskabætur þar sem ekkert hafi réttlætt aðgerðir lögreglu. Hún hafi verið handtekin að tilefnislausu og lögreglan hafi farið offari. Þar að auki hafi málsmeðferðin verið óhóflega löng. Þetta allt hafi valdið henni miska.
Í máli ríkisins kom fram að í samræmi við lög um meðferð sakamála hafi verið fallist á að konan ætti rétt á bótum vegna handtökunnar og rannsóknar á innihaldi farsíma hennar. Bótakrafa hennar hafi hins vegar verið of há og ekki í samræmi við fyrri dóma í sambærilegum málum. Ríkið sagði fullt tilefni hafa verið til þeirra aðgerða sem gripið var og rökstuddur grunur hafi verið um að konan hefði átt þátt í árásinni. Annar aðili sem grunaður var um aðild að málinu hafi sagt hana hafa verið á vettvangi. Vitni hefðu sagt konu, klædda í hettupeysu með klút fyrir andliti, hafa verið á vettvangi og konan hafi verið þannig klædd þegar hún var handtekin. Þar að auki hafi blóð verið á annarri hönd hennar.
Með vísan til þessa fellst Héraðsdómur Reykjavíkur ekki á þær fullyrðingar konunnar að hún hafi verið handtekin að tilefnislausu. Gætt hafi verið meðalhófs og konunni ekki haldið lengur en þörf hafi verið á. Konan hafi ekki fært rök fyrir því að miski hennar samsvari þeirri upphæð sem hún hafi krafist. Ríkið hafi boðið henni 400.000 krónur og sú upphæð sé hæfileg.
Konunni voru því dæmdar 400.000 krónur í miskabætur, en ekki 1.500.000 eins og hún krafðist, auk vaxta og dráttarvaxta.