„Ég legg til að samninganefnd sveitarfélaga hætti að stunda áróðursstríð í fjölmiðlum og einbeiti sér að finna leið til þess að standa við gerða samninga,“ segir Eydís Hörn Hermannsdóttir kennari í aðsendri grein á vef Vísis í morgun.

Í grein sinni vandar hún ekki Ingu Rún Ólafsdóttur kveðjurnar, en Inga er formaður samninganefndar Sambands íslenskra sveitarfélaga.

„Nú síðast er haft eftir henni að samningur kennara sé svo gamaldags og þar sé hver mínúta niðurnjörvuð en aðrir háskólamenntaðir starfsmenn gangi bara í þau störf sem þarf helst að sinna og viti ekki endilega hvað hver dagur hefur í för með sér,“ segir Eydís í grein sinni og vísar væntanlega í viðtal við Ingu Rún sem birtist á mbl.is í vikunni.

Í viðtalinu sagði Inga meðal annars að kennarar hefðu ekki viljað ræða tillögur sveitarfélaganna um meiri sveigjanleika í kennarastarfinu til að koma til móts við kröfur um hærri laun. Kjarasamningur við kennara væri mjög úreltur og til dæmis ákvæði um skipulag vinnudagsins sé tímaskekkja.

„Það er verið að ákveða ná­kvæm­lega í hvað tími kenn­ara fer í inn­an dags­ins. Það er auðvitað ekki þannig hjá há­skóla­menntuðum sér­fræðing­um,“ sagði Inga.

Eydís er ekki sátt við þessa nálgun.

„Er konunni alvara? Veit hún ekki að mínútutalningin er til þess að vernda okkur gegn því að drukkna í botnlausum pytti verkefna. Til þess að hafa einhver mörk. Vita kennarar einhvern tímann hvernig dagurinn í vinnunni verður? Við erum með plan B, C og D alla daga og hún heldur að dagurinn okkar sé niðurnjörvaður,“ segir Eydís sem telur svo upp nokkur atriði og biður kennara að rétta upp hönd ef þau eiga við þá.

• þú þurftir skyndilega að taka að þér aukahóp vegna forfalla.
• þú þurftir að endurskipuleggja kennslustund á leið í stofuna vegna þess að netið er dottið út.
• þú þurftir að græja þrjár kennslustundir á staðnum vegna þess að ferðinni sem bekkurinn átti að fara í var aflýst.
• þú þurftir að skiptast á við félaga að taka matarhlé vegna þess að það er gul viðvörun og allir nemendur inni.
• þú ert með leikrit eftir korter fyrir allan skólann og það vantar 5 nemendur vegna flensu en þú ert upptekin að reyna að stilla til friðar eftir slagsmál í frímínútum.
• þú eyddir frímínútunum í að finna stofu vegna þess að það er búið að loka hluta af skólanum sökum viðhalds. Þú endar með að kenna á ganginum.
• þú stóðst í klukkutíma með heilan bekk á strætóstöð vegna þess að strætó var fullsetinn.
• þú þurftir skyndilega að græja nýja smiðju vegna þess að borgin ákvað að henda út forritinu sem þú ætlaðir að nota.
• þú og nemendur þínir missa aðgang að verkefnum sínum vegna þess að forriti var lokað án fyrirvara.
• það er ekki pláss fyrir alla nemendur svo haustið er helgað útikennslu.
• þú endar með að kenna 49 nemendum ein vegna þess að samkennari þinn er upptekin við að sinna einum nemanda með alvarlegan vanda.
• eyðurnar þínar fara í forföll í stað undirbúnings vegna manneklu.
• göngutúrinn með hópnum þínum breyttist í „survival námskeið“ vegna þess að einn missti alvarlega stjórn á hegðun sinni og kastaði grjóti í allar áttir.
• þú gekkst á milli til þess að stöðva barsmíðar og vonaðir að hnefinn endaði ekki í andlitinu á þér.
• þú horfðir fast í augu nemanda sem otaði vopni að þér og vonaðir að kennaraaugnaráð dygði.

Eydís segist ekki nenna að halda áfram með upptalninguna, allir kennarar viti hvernig þetta er og geti örugglega bætt ótal atriðum við.

„Sumt af þessu er afleitt en sumt af þessu er hluti af því að ég elska kennslu í grunnskóla. Hver einasti dagur er sérstakur og ég veit aldrei hvernig hann verður. Ég skal svoleiðis bóka það að sérfræðingarnir í samninganefnd hafa aldrei upplifað slíka fjölbreytni í sinni vinnu,“ segir Eydís og endar grein sína á þessum orðum:

„Annars skil ég engan veginn hvað formaðurinn á við, eigum við að hætta að hafa stundaskrá, bera ábyrgð á fagi eða bekk og bara fá að vita á morgnana hver vinnan er þann daginn? Ég legg til að samninganefnd sveitarfélaga hætti að stunda áróðursstríð í fjölmiðlum og einbeiti sér að finna leið til þess að standa við gerða samninga.“