„Málflutningur af þessu tagi er íslenskri verkalýðshreyfingu til skammar,“ segir Aðalgeir Ásvaldsson, framkvæmdastjóri Samtaka fyrirtækja á veitingamarkaði (SVEIT), um „áramótakveðjuna“ sem veitingamenn fengu frá Eflingu. Aðalgeir vísar þar til færslu sem Sæþór Benjamín Randalsson, stjórnarmaður í Eflingu, birti á Facebook skömmu fyrir áramót þar sem hann kallaði veitingaiðnaðinn á Íslandi „leikvöll fyrir misheppnuð börn auðmanna, sem aldrei hefur verið sagt „nei“ ævinni“. Sæþór kallaði eigendur veitingastaða sníkjudýr.
Sjá einnig:Stjórnarmaður í Eflingu kallar eigendur og viðskiptavini veitingahúsa sníkjudýr
Aðalgeir svarar Sæþóri í grein sem birtist hjá Vísi. Þessi orðaskipti eiga sér nokkurn aðdraganda en undanfarið hefur Efling gengið hart fram gegn SVEIT út af kjarasamningi sem samtökin gerðu við stéttarfélag sem kallast Virðing. Virðing var stofnuð seint í haust og þó að stofnendur stéttarfélagsins séu sagðir starfsmenn í veitingageiranum þá hafa þeir flestir tengsl við eigendur og rekstraraðila í iðnaðinum. Þetta hefur valdið tortryggni og Efling heldur því fram að Virðing sé í raun gervistéttarfélag sem SVEIT hafi stofnað í laumi til að freista þess að lækka laun starfsmanna í veitingageiranum.
Aðalgeir segir færslu Sæþórs vera „aldeilis fallega áramótakveðju“ til íslenskra veitingamanna, viðskiptavina þeirra og þeirra þúsunda starfsmanna sem starfa í geiranum.
„Sýnir svart á hvítu viðhorf forsvarsmanna þess, málefnafátækt, upphrópanastíl, ósannindagraut og veruleikafirringu. Málflutningur af þessu tagi er íslenskri verkalýðshreyfingu til skammar, en sýnir á sama tíma á hvaða leið Efling er í fordæmalausri aðför að íslenskum veitingageira.“
Aðalgeir segir að sleggjudómur Sæþórs sé í samræmi við hlaðvarpið sem stjórnarmaðurinn heldur úti sem kallast Marxískir mánudagar sem Aðalgeir segir í engu samræmi við íslenskan veruleika.
Bendir Aðalgeir á að Sæþór hafi farið verulega hörðum orðum um veitingageirann. Meðal annars sakað stéttina um mútur, að eigendur veitingastaða séu í rekstri til að fjármagna íburðarmikinn lífsstíl sinn en leggi ekkert til verðmætasköpunarinnar sjálfir.
„Þetta er s.s. viðhorf Eflingar til íslenskra veitingahúsaeigenda og þúsunda starfsmanna þess. Sníkjudýr sem koma ekki nálægt daglegum rekstri! Og næsta skref er að sækja fanga á Litla-Hraun til að elda ofan í íslenskan almenning!“
Spyr Aðalgeir hvert Ísland sé komið í kjarasamningsmálum þegar viðhorf sem þetta móti afstöðu samningsaðila öðru megin við borðið.
„Hvernig á nokkur að geta sest að samningaborði við verkalýðshreyfingu með milljarða milli handanna þegar svona hugsanir ráða för? Íslenskir veitingamenn og starfsfólk á betra skilið. Áramótakveðju Eflingar er vísað til föðurhúsanna með kærri kveðju, en nei takk.“
