21. október síðastliðinn fór Reykjavík Síðdegis af stað með eftirfarandi könnun:
„Finnst þér vanta uppgjör á Covid tímanum hér á landi?“
Niðurstaðan var óvænt. Rétt tæpur helmingur Íslendinga vill uppgjör. Fyrir nokkrum árum hefði það þótt jaðra við guðlast að efast svona um ágæti yfirvaldsins. En nú eru fleiri farnir að þora að spyrja spurninga.
Við hjá Ábyrgri Framtíð endurtókum þessa spurningu í meðmælasöfnun okkar fyrir komandi alþingiskosningar og spurðum um 1500 manns. Okkar könnun var þó ýtarlegri, því að við töluðum líka við fólkið sem sagði já. Sögurnar, sem við heyrðum voru átakanlegar, flestum þótti mikil þöggun ríkja í samfélaginu og allt að 20% viðurkenndu að þau væru í sárum vegna þess sem átti sér stað. Skólaganga barna sumra hafði riðlast, aðrir töluðu um þvinganirnar en langsamlega flestir töluðu um sprautuskaða sem þau sjálf lentu í eða einhver í fjölskyldunni.
Sögurnar voru hreint út sagt skelfilegar. Einn missti pabba sinn strax eftir sprautu og var næstum búinn að missa móður sína. Eiginkona annars varð ósjálfbjarga bæði líkamlega og andlega eftir sprautu. Önnur kona sem var öryrki fann enn fyrir verk þar sem hún var sprautuð og sagði að ung tvítug dóttir hennar væri mögulega orðin ófrjó eftir sprautuna með blæðingar sem stóðu mánuðum saman. Ung stúlka sagðist hafa verið bannað að fara í sprautu af föður sínum eftir að hann missti heilsuna við að fá sprautu. Eldri kona sem vildi gefa okkur meðmæli gat ekki munað kennitöluna sína og kenndi heilaþoku um sem hún fékk eftir sprautu. Annar fékk krabbamein og einn sagðist hafa fengið taugaverki og verk í hjarta eftir sprautuna og var frá vinnu í lengri tíma. Barnabörn höfðu misst heilsu, úthaldið hafði farið, gigtin hafði versnað, psoriasis hafði versnaði, einn fór að grípa allar flensur og annar minntist þess að samstarfsfélagarnir hefðu byrjað að verða mun veikari eftir sprauturnar.
Og þetta er bara fólkið sem treysti sér til að segja okkur sögu sína.
Allar opinberar tölur sýna nú að ungt fólk sé farið að deyja í mun meiri mæli en áður. Fyrstu 36 vikur síðasta árs létust 42% fleiri yngri en 55 ára en fyrir covidtímann. Nýrri gögn eru ekki aðgengileg almenningi. En miðað við fyrirliggjandi gögn er ástandið enn að versna.
Mikil þöggun ríkir af hálfu yfirvalda. Óásættanlegt er að nýjustu grunngögn sem séu aðgengileg almenningi séu ársgömul. Óásættanlegt er að ekki hafi verið farið í ýtarlega rannsókn á þeirri breytingu á heilsufari þjóðarinnar sem er að eiga sér stað. Óásættanlegt er að meðferðartími kæra vegna sprautuskaða hefur tekið á þriðja ár og að læknar séu hræddir til að viðurkenna ekki slíkan skaða af ótta um starfsöryggi. Líklega hafa tugþúsundir skaðast en þrátt fyrir það höfðu yfirvöld í sumar aðeins viðurkennt bótaskyldu í 7 tilfellum.
Afneitunin er algjör og enn er verið að boða fólk í þessa eitursprautu.
Könnun Ábyrgrar Framtíðar og „Reykjavík síðdegis“ sýnir að vatnaskil eru að verða. Það að um helmingur vilji uppgjör undirstrikar þann almannaróm að ekki var allt með felldu með sprauturnar. Aðeins herslumun vantar til að þessi almannarómur verði alkunna öllum. Tilgangur framboðs Ábyrgrar Framtíðar er að nota kosningabarráttuna til að draga sannleikann fram. Þegar allir vita, mun enginn lengur þora að beita þöggun og hægt verður að bregðast við þeim bráðavanda sem steðjar að þjóðinni.
En til þess að það takist þurfum við ykkar liðsinni. Það þurfa allir að taka þátt. Allir sem vita, þurfa að fara að segja fleiri frá. Segið frá hvernig sprautan skaðaði ykkur eða ykkar nánustu. Segið vinum ykkar frá. Segið einhverjum nýjum frá. Ef allir sem vita hvað gerðist segja einum nýjum frá, munu allir vita hvað gerðist og sprautuskaðinn hætta að vera orðrómur og verða alkunna. Þá mun fólk ekki lengur þurfa að takast á við afleiðingarnar eitt í skömm, heldur mun allt samfélagið þurfa að koma saman og styðja þá sem enn eru í sárum.
Í réttlátu samfélagi á aldrei að líðast að hópur fólks lendi í því sem sprautuskaðaðir hafa þurft að ganga í gegnum. Aðeins í skjóli þöggunar og vanþekkingar getur slíkt óréttlæti þrifist, því að upplýst þjóð mundi aldrei láta það sem nú er að gerast, viðgangast.
Það er kominn tími til að enda þöggunina og tími réttlætisins er að renna upp. En fyrst þurfum við á ykkur öllum að halda. Gerum nóvember að mánuði sannleikans og segjum frá.
Með ábyrgð skal land byggja.
