Rannsóknarnefnd samgönguslysa hefur sent frá sér skýrslu vegna banaslyss sem varð á Vesturlandsvegi nánar til tekið á móts við Skipanes sem er við Grunnafjörð en sá fjörður er á milli Borgarfjarðar og Hvalfjarðar. Slysið varð í desember á síðasta ári með þeim hætti að árekstur varð á milli Toyota Yaris bifreiðar og Volvo bifreiðar. Ökumaður fyrrnefnda bílsins, kona á sjötugsaldri, lést í slysinu en ökumaður og farþegi í hinum bílnum slösuðust alvarlega. Konan hafði ekið bíl sínum yfir á rangan vegarhelming og ekki reynt að forða árekstri fyrr en tveim sekúndum áður en hann varð. Talið er að hún hafi misst athyglina frá akstrinum, mögulega vegna þreytu.
Í skýrslunni kemur fram að Toyota Yaris bifreiðinni hafi verið ekið suðaustur Vesturlandsveg í átt að gatnamótum við Skipanesveg. Á sama tíma var Volvo bifreiðinni ekið úr gagnstæðri átt, norðvestur Vesturlandsveg. Toyota bifreiðinni var ekið yfir á vinstri akrein og framan á Volvo bifreiðina í hörðum árekstri á móts við gatnamótin. Ökumaður Toyota bifreiðarinnar lést í slysinu. Ökumaður og farþegi í framsæti Volvo bifreiðarinnar slösuðust alvarlega.
Tilkynnt var um slysið um klukkan 14:30. Átta stigi hiti var og lítill vindur en rigning.
Á leið Toyota bifreiðarinnar var mjúk vinstri beygja áður en komið var að 200 metra beinum kafla á gatnamótunum við Skipanes. Á þeim vegarkafla var, samkvæmt skýrslunni, Toyota bifreiðinni ekið yfir miðlínu vegarins, yfir á gagnstæðan vegarhelming og í veg fyrir Volvo bifreiðina.
Samkvæmt skýrslunni mátti samkvæmt niðurstöðum bíltæknirannsókna ekki rekja orsakir slyssins til ástands bifreiðanna.
Báðum bifreiðum er lýst all ítarlega í skýrslunni. Toyota bifreiðin var á negldum vetrarhjólbörðum sem voru óhreinir af tjöru.
Volvo bifreiðin skemmdist mikið að framan vinstra megin. Hún var útbúin negldum vetrarhjólbörðum. Í skýrslunni segir að ekkert hafi bent til skyndibilunar í bifreiðinni en að hemlabúnaður hafi verið slitinn og tærður sem og höggdeyfir hægra megin að aftan.
Toyota bifreiðin var árgerð 2017 en Volvo bifreiðin árgerð 2005.
Hraði Toyota bifreiðarinnar var 80 kílómetrar á klukkustund en þessar upplýsingar voru lesnar af loftpúðatölvu hennar. Hins vegar var vegna aldurs Volvo bifreiðarinnar ekki hægt að sækja upplýsingar um hraða hennar úr tölvu.
Lyf fannst í blóði hinnar látnu en það var samkvæmt ávísun læknis og í hæfilegum skömmtu. Akstur er heimill við noktun lyfsins.
Engin vitni voru að slysinu fyrir utan ökumanninn og farþegann í Volvo bifreiðinni. Þeir mundu ekki eftir Toyota bifreiðinni fyrr en skömmu eftir áreksturinn. Á slysstaðnum sáust engin ummerki um að hin látna hefði hemlað og ekki sáust heldur nein ummerki um hemlun Volvo bifreiðarinnar.
Skemmdir og ummerki á Toyota bifreiðinni bentu til að hún hafi verið komin vel yfir á vegarhelminginn sem Volvo bifreiðin var á þegar áreksturinn varð og stefnt út fyrir akbrautina. Skemmdir og ummerki á Volvo bifreiðinni bentu aftur á móti til að hún hafi verið inni á útskoti þegar áreksturinn varð.
Úr loftpúðatölvu Toyota bifreiðinnar var hægt að lesa þær upplýsingar að fimm sekúndum fyrir slysið var ökuhraðinn 97 kílómetrar á klukkustund. Tæpum tveimur sekúndum fyrir slysið lyfti konan fæti af bensíngjöfinni og tæpri sekúndu fyrir slysið steig hún á bremsuna. Bifreiðin var á 105 kílómetra hraða á klukkustund 1,35 sekúndum fyrir slysið en við áreksturinn var hún á 80 kílómetra hraða á klukkustund.
Hraði Volvo bifreiðarinnar var áætlaður 58-72 kílómetrar á klukkustund, út frá snúningshraða vélarinnar, gírhlutföllum og þvermáli hjólbarða.
Um þessi viðbrögð konunnar sem lést segir í skýrslunni að tæpum tveim sekúndum fyrir slysið hafi hún byrjað að sýna viðbrögð við yfirvofandi hættu. Konan hefði ekið á beina 200 metra vegarkaflanum, þar sem áreksturinn varð, í um 6 sekúndur, að því virðist án þess að átta sig á því að ökutækið var á leið yfir á gagnstæða akrein.
Segir enn fremur að bensíninngjöf hafi verið 100 prósent frá upphafi aflesturs úr loftpúðatölvu þar til tæpum tveim sekúndum fyrir slysið.
Í skýrslunni segir enn fremur að öryggisbelti hafi verið í notkun þegar slysið varð. Það hafi hins vegar verið dregið allt út við slysið eins og ökumaðurinn hafi verið með slaka á beltinu. Ekki liggi fyrir skýringar á því.
Sennilegt sé að ökumaðurinn hafi ekki verið með athygli við aksturinn, mögulega án meðvitundar eða sofandi í nokkrar sekúndur eftir að hann ók úr beygjunni og inn á beina kafla vegarins, þar sem áreksturinn varð.
Ökumaður og farþegi Volvo bifreiðarinnar mundu lítið eftir aðdraganda slyssins en mundu eftir því að Toyota bifreiðinni var ekið í átt að þeim skömmu fyrir slysið. Ökumaðurinn sagðist hafa áttað sig á rétt fyrir slysið í hvað stefndi. Hann hafi hægt ferðina og verið búinn að aka eins langt út í vegkant og ahnn treysti sér til.
Það er eins og áður segir niðurstaða skýrslunnar að orsök slyssins sé sú að konan á Toyota bifreiðinni hafi ekið yfir á rangan vegarhelming. Í skýrslunni segir að hún hafi sennilega ekki orðið vör við við að hafa ekið yfir á öfugan vegarhelming þar til tveim sekúndum fyrir slysið en þá fyrst sýnt viðbrögð gagnvart stjórntækjum bifreiðarinnar. Mögulega hafi hún ekki verið með hugann við aksturinn, án meðvitundar eða sofnað í nokkrar sekúndur.
Að lokum áréttar Rannsóknarnefnd samgönguslysa að finni ökumenn fyrir syfju eða þreytu eigi þeir að taka sér hvíld eða hætta akstri.
