Í Sambíu hafa ekki verið svo alvarlegir þurrkar, eins og nú er, í 100 ár. Þeir hafa valdið hungursneyð og rafmagnsleysi. 43% landsmanna eru tengdir við rafkerfið en í gegnum Sambíu renna margar stórar ár, þar á meðal Zambezi, þar sem vatnsaflsvirkjanir hafa verið reistar.

En þessir miklu þurrkar gera að verkum að lítið rennsli er í ám og það kemur sér auðvitað illa fyrir vatnsaflsvirkjanirnar sem framleiða um 85% af því rafmagni sem framleitt er í landinu.

Stærsta vatnsaflsvirkjunin er við Kariba-stífluna á landamærum Sambíu og Simbabve. Stíflan sjálf er 128 metrar á hæð og bak við hana eru 180 rúmkílómetrar af vatni þegar best lætur. En nú er vatnsmagnið aðeins 7% af því og minnkar enn. Hugsanlega þarf að stöðva raforkuframleiðsluna í virkjuninni þar til vatnsmagnið eykst.

Það gerði ástandið enn verra að kolaknúin raforkuver voru rekin á litlum afköstum að undanförnu vegna viðhaldsvinnu. Þetta hafði í för með sér að landsmenn voru án rafmagns dögum saman.

BBC segir að þetta hafi þýtt að veitingahús, sem eru með eigin rafstöðvar, hafi verið þéttsetin en ekki af því að fólk vildi fá sér að borða, það vildi hlaða farsímana sína.

En nú er búið að koma kolaknúnu raforkuverunum aftur í gang og nú fá þeir sem eru tengdir rafkerfinu rafmagn í þrjár klukkustundir á dag.

Ástæðan fyrir þessu miklu þurrkum er veðurfyrirbærið El Nino sem myndast vegna óeðlilegrar hlýnunar í Kyrrahafi. Hærri sjávarhiti þar hefur áhrif á gufuhvolfið og það getur haft áhrif á veður og loftslag víða á jörðinni.