„Ég vakna klukkan 6 til 6.30 á hverjum einasta morgni, helli mér upp á kaffi og nýt þess að setjast í stól við stofugluggann og drekka kaffið mitt í rólegheitunum og heyra hægt og rólega líf kvikna í húsinu og í náttúrunni. Gott að heyra vekjaraklukkurnar hringja og stúlkurnar trítla og fá sér morgunmat og njóta þess að vera saman í smástund áður en maður heldur út í daginn,”

segir Sverrir Scheving Thorsteinsson um hversdaginn. Hann segist þakklátari fyrir vikið, en ekki sé sjálfsagt að ná þeim stað.

Eiginkona hans greindist með brjóstakrabbamein haustið 2018 og eftir meðferð greindist hún aftur í janúar 2020.

„Þá hafði meinið sem var í brjósti sáð sér í heila og hún lést ári síðar, 2021.”

Sverrir segir sögu sína í tilefni af Bleiku slaufunni, árlegu árvekni- og fjáröflunartátaki Krabbameinsfélagsins, sem jafnan fer fram í október. Bleika slaufan er komin út í 25 sinn, hönnuð af Sigríði Soffíu Níelsdóttur, Siggu Soffíu, sem greindist brjóstakrabbamein árið 2020 og þurfti að fara í lyfja- og geislameðferð og aðgerð.

„Í mínu tilfelli var mjög mikilvægt að ég væri eins heilbrigður og hægt var til að geta haldið utan um fjölskylduna mína. Ef ég hefði brotnað, auðvitað bognaði ég stundum. Ef ég hefði brotnað þá hefði ýmislegt annað brotnað líka.”

Segir Sverrir að hann hafi gætt að svefni, hreyfingu og að sinna áhugamálum og vinum. Segir Sverrir að til þess að finna styrkinn þegar honum leið illa til að fara í ræktina, hafi hann þurft að líta inn á við og vinna í sjálfum sér, viðurkenna allar tilfinningarnar sem hann segir geta verið flóknar og erfiðar sumar. Eða koma þeim í heilbrigðan farveg til þess að þær fái útrás.

,,Auðvitað tekst það ekkert alltaf. Ég hef nýtt mér sálfræðiaðstoðina hjá Krabbameinsfélaginu og jafningjastuðninginn. Bæði eiginkonan mín heitin og fólk í kringum okkur hefur komið þangað inn og sótt aðstoð,” segir Sverrir.

„Það eru margir, því miður, sem eiga eftir að ganga í gegnum það sem við höfum gengið í gegnum. Það er gott fyrir þá einstaklinga að vita að það er hjálp þarna úti. Það er hægt að fá aðstoð við alla þessa hluti, til að maður finni aðstoð til að sinna sjálfum, til að geta verið til staðar fyrir aðra.”