Nýlega gekk í gegn reglugerðarbreyting umhverfisráðherra þar sem kveðið er á um að skylt verði að bjóða upp á kynhlutlaus salerni þar sem snyrtingar karla og kvenna eru aðskildar. Fram kemur í reglugerðinni að æskilegt sé að snyrtingar séu aðstöðumerktar, til dæmis með myndum af salerni, skiptiaðstöðu og þvagskálum frekar en kynjamerktar.
Mun breytingin taka til allrar starfsleyfis- og skráningarskyldrar starfsemi, til dæmis skóla, sund- og baðstaða, veitingastaða, verslunarmiðstöðva og kvikmyndahúsa svo eitthvað sé nefnt.
Inga Sæland er augljóslega afar óhress með þessa breytingu eins og lesa má úr orðum hennar:
„Þá hafa sjálfstæðismenn og fleiri slíkir furðuþenkjandi í ríkisstjórn og borgarstjórn, ákveðið að við konur eigum að pissa standandi, ellegar setjast á misútmignar klósettsetur mishittinna karla. Það er allmikill munur á því að geta staðið framan við salernið og látið flakka án þess að neyðast til að setjast á það, ekki satt?“
Inga segist enn muna eftir „hlandstybbunni“ á grunnskólaárunum þegar hún stalst til að kíkja inn á strákaklósettið.
„Ég þarf svo sem ekki að reyna að sannfæra neinn, það þekkja þetta allir líka Guðlaugur Þór Þórðarson sem með reglugerð hefur ákveðið að allir pissi standandi ellegar láti sig hafa það að setjast á misútmigna klósettsetu.“
Inga segist ekkert hafa heyrt minnst á það í umræðunni að þvagfærasýking sé í mörgum tilvikum dauðans alvöru mál fyrir konur sem glíma við hana.
„Að konum sem eru viðkvæmar fyrir þvagfærasýkingu sé í raun hætta búin með því að setjast á annarra manna þvag. Mér þætti gaman að heyra í þeim konum sem kæra sig um að setjast á útmignar setur mishittinna karla sem jú hafa tólin til að pissa standandi,“ segir hún og endar skrif sín á þessum orðum:
„Að taka af kynjaskipt salerni er hrein og klár aðför að okkur konum. Þrátt fyrir að við konur séum líka menn þá ættu flestir að vera búnir að fatta, að við erum ekki alveg eins. Ég mótmæli því af öllum kröftum og tel það gróft brot á mannréttindum okkar kvenna að ætla að þvinga okkur til að pissa standandi.“