Það er óhjákvæmilegur hluti lífsins að við deyjum og stundum þurfum við að horfast í augu við að einhver nákominn okkur deyr. Það getur verið maki, foreldri, systkini, börn eða nánir vinir.
En þrátt fyrir að dauðinn sé hluti af lífi okkar, þá er hann umvafinn ákveðinni dulúð og þegar allt kemur til alls þá er svo margt tengt dauðanum sem við skiljum ekki.
Á samfélagsmiðlinum Reddit var dauðinn ræddur og var meðal annars spurt út í reynslu þeirra sem eru oft við hlið sjúklinga á dánarbeðinum. Þetta er auðvitað starfsfólk á sjúkrahúsum og líknardeildum.
Sumir sögðust hafa verið við hlið feðra sem óskuðu þess á dánarbeðinum að þeir hefðu verið meira til staðar fyrir börnin sín en aðrir sáu eftir að hafa ekki hugsað vel um heilsuna þegar þeir voru ungir.
Hjúkrunarfræðingur einn kom með hvatningu til allra þeirra sem eiga ættingja sem liggur banaleguna: „Sumir vilja bara að fjölskyldan sætti sig við að þeir sleppi takinu og deyi. Ég var með mann með ólæknandi krabbamein sem brotnaði grátandi saman eftir að dætur hans yfirgáfu sjúkrastofuna því þær vildi að hann myndi „berjast áfram“ en hann vildi „bara hvílast og deyja í friði“.“
„Lærið hvenær á að sleppa takinu,“ skrifaði hún einnig.
