Vísindamenn við háskólann í Kaíró í Egyptalandi telja sig hafa fundið ástæðuna fyrir því af hverju múmían af hinni svokölluðu „öskrandi konu“ er með sinn ægilega svip. Það er ekki léleg greftrunaraðferð eins og áður var talið.
Ráðgátan um öskrandi konuna hefur ært vísindamenn og áhugamenn um fornegypta í 90 ár. En múmían er af konu sem dó fyrir um 3 þúsund árum síðan. Múmían er með opinn munninn og virðist öskra af kvölum. Það er eins og hún hafi frosið þannig og varðveist í gegnum árþúsundin.
Vísindamenn telja nú að það hafi einmitt verið það sem hafi gerst. Að konan hafi dáið mjög kvalafullum dauðdaga.
En hvers vegna slaknaði þá ekki á líkinu eftir að konan dó? Vísindamenn telja að hún hafi fengið afar sjaldgæfan krampa, nokkurs konar nákrampa (e: cadaveric spasm), sem veldur því að vöðvarnir stífna og stirðna í þeirri stellingu sem manneskjan var í þegar hún lést eins og segir í frétt bresku sjónvarpsstöðvarinnar Sky News um málið.
Þessir nákrampar gerast einkum þegar viðkomandi deyr mjög sársaukafullum dauðdaga og álag er mikið á líkamann og tilfinningarnar.
Múmían fannst árið 1935 í fornleifauppgreftri í Deir el-Bahari, nálægt borginni Luxor, nokkuð sunnarlega í Egyptalandi. Lá hún undir grafhýsi arkitekts sem kallaðist Senmut.
Múmían lá í viðarkistu. Fótleggirnir voru beinir en handleggirnir krosslagðir yfir mjaðmasvæðið. Á höfði hennar var hárkolla, gerð úr pálmatrefjum sem unnar voru með kvarsi og kristöllum en hár hennar var litað. Á fingrum hennar voru tveir hringir úr gulli og silfri.
Hún var með nokkrar brotnar tennur og á hryggnum sást að hún hafði þjáðst af gigt, þó ekki alvarlegri. Hún hefur verið rétt rúmlega 150 sentimetrar á hæð og dáið 48 ára gömul.
Upphaflega var talið að eitthvað hefði farið úrskeiðis við smurningu konunnar. Þess vegna hefði líkið afmyndast og sýnt þennan ægilega svip.
Vanalega voru öll líffærin nema hjartað fjarlægð úr líkum áður en þau voru smurð og vafin í múmíur. En í tilfelli þessarar konu voru líffærin enn þá til staðar, sem vísindamenn töldu til marks um lélega smurningu.
Það sem rímaði hins vegar ekki við þá kenningu var að rannsókn á húð konunnar sýndi að hún hafði verið smurð með einiberjum og reykelsi, sem voru afar dýrar vörur sem Egyptar þurftu að flytja inn.
Hin nýja rannsókn vísindamannanna við Kaíró háskóla, sem Sahar Saleem prófessor í geislafræði leiddi, leiðir líkur að því að nákrampi skýri svipinn.
Notast var við tölvusneiðmyndatæki til að framkvæma eins konar sýndarkrufningu á múmíunni. Sýndi hún ýmis smáatriði sem ekki voru þekkt áður.
Sagði Saleem að múmían væri tímahylki, sem hefði gripið og sýnt okkur síðustu andartök þessarar konu.
