Úrskurðanefnd lögmanna hefur slegið á fingur Ómars Valdimarssonar og áminnt hann vegna tölvupósta sem hann sendi dómara og dómstjóra við Héraðsdóm Reykjavíkur og 26 kollegum sínum. Í tölvupóstunum kvartaði hann undan því að dómarinn hefði ákvarðað of lága málsvarnarþóknun og sagðist þurfa segja upp starfsmanni vegna þess. Vísir greindi fyrst frá málinu.
Í úrskurðinum hafa nöfn helstu aðila verið afmáð en ljóst er að um Ómar er að ræða og að málið snýst um málsvarnarþóknun sem var ákvörðuð í Bankastrætis Club-málinu þar sem 27 lögfræðingar tóku til varna fyrir 27 sakborninga sína. Þar varði Ómar Alexander Mána Björnsson sem hlaut sex ára fangelsi fyrir tvær tilraunir til manndráps.
Málið var gríðarlega umfangsmikið, réttarhöld voru háð í veislusal yfir heila viku og verjendur voru 27 talsins, jafnmargir og sakborningar.
Kemur fram að Ómar hafi farið fram á tæplega 14 milljónir króna í málsvarnarlaun en dómarinn ákveðið að 2/3 þeirrar upphæðar væri hæfilegt, 7,8 milljónir alls. Við þá ákvörðun var Ómar verulega ósáttur, sendi áðurnefndan tölvupóst til 28 aðila.
„Af þeim tíma sem varið var í málið, fæ ég 43,7% þeirra greidda. Restin er þá væntanlega hugsuð sem einhvers konar þegnskylduvinna fyrir ríkið? Nú er það svo, að ég rek litla lögmannsstofu sem er vinnustaður sex einstaklinga. Þau má sjá á heimasíðunni […]. Af þessu tilefni þarf ég að ákveða hvert þeirra ég á að reka fyrir jólin. Áttu kost á því að benda mér á þann starfsmann, sem best er til þess fallinn?“ spyr Ómar í póstinum.
Í úrskurðinum segir að af hálfu dómsins hafi því verið haldið fram að skeytasending af þessu tagi til dómara eftir uppsögu dóms, sé fáheyrð og engin önnur dæmi um slíka framkomu af hálfu lögmanns frá seinni tímum í það minnsta. Hljóti að koma til skoðunar hvort þessi sending sé í andstöðu við góða lögmannshætti og almenna kurteisi, sem og hvort hún feli í sér brot á siðareglum lögmanna.
Auk þess ætti Ómari að vera ljóst að öll samskipti við dómara, svo ekki sé talað um kýtur af ofangreindu tagi, eftir að dómur er kveðinn upp, séu með öllu þýðingarlaus enda sé úrlausn dóms bindandi fyrir dómara og hafi af hans hálfu verið rökstudd til hlítar í dómsforsendum.
