Um var að ræða gröfu af gerðinni Hyunday HX380L og var verðmæti hennar 28 milljónir króna samkvæmt vátryggingarskírteini gröfunnar.
Þann 16. ágúst 2022 var verið að nota gröfuna við að dýpka höfnina í Borgarfirði eystra. Rann grafan þá skyndilega af stað út í höfnina og hafnaði í sjónum. Málsaðilum, verktakafyrirtækinu og tryggingafélaginu, greindi á um ástæðu þess að það gerðist.
Í lögregluskýrslu vegna málsins sagði stjórnandi gröfunnar að hann hafi verið með vélina á grjótpúða úti í sjónum þar sem hann var að fleyga en grjótpúðinn gefið sig með þeim afleiðingum að vélin fór út í sjó og á bólakaf. Dómkvaddur matsmaður fór yfir tjónið á gröfunni og mat það svo að viðgerð væri ekki forsvaranleg og því um að ræða altjón. Taldi hann virði hennar þá vera 26,7 milljónir króna.
Tryggingafélagið taldi að tjónið félli ekki undir húftryggingu á vátryggingarskírteini. Benti félagið á að vinna við dýpkun hafnar fæli í sér sérstaka áhættu sem félagið var ekki upplýst um þegar tryggingin var keypt.
Í niðurstöðu dómara eru skilmálar tryggingarinnar tíundaðir en þar segir:
„Félagið bætir skemmdir af vinnuvélinni sjálfri og eðlilegum aukahlutum, svo sem grjótgrindum og venjulegum útvörðum, af eldingu, eldsvoða (ef eldur verður laus) og sprengingu sem stafar af honum, af árekstri, áakstri, veltu eða hrapi vinnuvélarinnar, grjóthruni, snjóflóði úr fjallshlíð og skriðufalli.“
Verktakafyrirtækið sem um ræðir, Ylur ehf., byggði á því að tjónið á gröfunni hefði orðið vegna hraps vélarinnar, grjóthruns og skriðufalls en því mótmælti Vörður.
Að mati dómsins var ekki hægt að fallast á að grafan hefði „hrapað“ í umrætt sinn þar sem grafan rann til. Dómurinn féllst ekki heldur á að slysið hafi orðið vegna „grjóthruns“ og féllst á það með Verði að með orðinu grjóthrun sé átt við að grjót hrynji á ökutæki. Að lokum féllst dómurinn ekki heldur á að tjónið hafi orðið vegna „skriðufalls“ enda hafi grjótpúðinn gefið sig undan þunga vélarinnar.
Verktakafyrirtækið hélt því einnig fram að Vörður hefði viðurkennt bótaskyldu í málinu með því að lýsa því yfir að tryggingafélagið myndi greiða allan kostnað við að bjarga gröfunni úr sjónum. Í dómnum er bent á að björgunarkostnaður hafi ekki verið hluti af umræddri tryggingu og þegar slysið varð hafi tildrög slyssins ekki legið ljós fyrir. Var því ekki fallist á það með fyrirtækinu að Vörður hefði með þessu viðurkennt bótaskyldu.
Var Vörður því sýknaður af kröfum verktakafyrirtækisins í málinu.
